Adını henüz koymakta ısrarcı olduğum sevdamın adı idi
Yar-i Gurbet
Yar'ın yarısı yar yarısı uçurumken
Ben o uçurumun kenarında tanıdım seni
Yarimdin Yarımdın
Sen kalbimin yariydin
Ama gittin.
Anlam vermeye çalışıyordum gitmene
Ama manasızdın
Giderken arkandan su misali sevda döktüm ırmakçasına
Hani ırmağı seversin ya
Belki geri gelirsin diye
Sana olan aşkımdan bir deniz, bir ırmak
Hatta belki içmek istersin diye bir bardak sevda doldurdum
Ama yoktun, gittin
Yar-i gurbet adı altında yarımıda yar'imide alıp gittin
Ben gene kaldım o uçurumda tek başıma
Zaman itiyor beni arkamdan
Bense hala bir çift el hayal ediyorum beni tutması için
Bir çift kelam bekliyorum
Hatta tek bir kelime gelipte bana dur demen için
Ama yoktun gittin
Her yiğidin harcı değilken sevda peşinden koşmak
Ben senin yollarında sürünüyordum be prenses
Kan revan içinde bedenim
Ama kalbim ayaklarımın yerini almıştı bir kere
Duramıyordum
Ne zaman ki bu kalp beni terk etti
Senin avuçlarına kondu
O zaman ben başladım senin sıcaklığınla yaşamaya
Meğerse sen yokken ne kadar üşümüş bu bedenim
Ne kadar da hasretmiş bu gülüşüne
O zaman anladım sensiz yaşayamayacağımı..
Sen miydin gurbet
Yoksa bana buralar mı kaldı gurbet anlamadım ama
Sevdanın en acısıymış Yar-i Gurbet...
emrah ateş... (zeko)
"Kapı kapı bir yolun son kapısı ölümse;
Her kapıda ağlayıp, o kapda gülümse.."
N. F. Kısakürek