Gül ve Kan
Ağlama karanfilim!
Ölüm, sükûtu öğütür,
Yüreklerde depreşir acı
Bir söz ol uç, sonsuzluğa…
Büyülü dünyamda bir peri ol da,
Kon, kor olan gönlüme!
Zaman yarış atlarına gebe,
Koşun isyankârlar dağlara,
Papatya falı açmayın arkamdan,
Ben kendi benliğimde mahkûmum zaten.
Ellerinde acılar büyütür bir anne,
Dökülür dudaklarından,
Gül yerine kan,
Ve dağlar yıkılır yüreğinde bir an.
Ölüm muştu olup,
Uçmuştur dudaklardan dudaklara,
Sessizlik pınarları çoktan sel olmuştur
Ve gönüllerde ağıt.
Yüreklerde deli fırtınalar kopmakta,
Bir delikanlı Azrail'e meydan okumakta,
Yüreklerden sökmeyin destanları,
At üstünde koşturmayın bebeleri,
Memleketin yüce dağlarında,
Naralar attırmayın deli gönüllere
Ve ağlatmayın anaları bacıları.
Hasan Hüseyin Kaynak