sahibini arayan mektuplar -1-

[dewil_lions]

Şimdi yoksun hayatımda ve benden uzak bir şehirde uzak bir zamandasın. Gözyaşlarımla besliyorum bu satırları. Hasretim le büyütüyorum sana olan yasak aşkımı. İmkansızlığını düşündükçe bana uzaklığın geliyor aklıma, dağılıyorum kendi içimde.
Bile bile yokluğunu seni yaşatmaya çalışıyorum. Sana olan sebgimi nefrete dönüştürmek istesem de bunu asla beceremeyeceğim biliyorum. Bir mahkumun özgürlüğe olan özlemi kadar özlem duyuyorum sana. Her aklıma gelişinde ilk önce köyülüyorum seni benliğime, sonra ısıtıyorum içimi.
Nasıl hızla geçiyor zaman. Baksana sen gideli tam 31 hafta olmuş. Bu da 217 gece eder. Oysa ben gidişini daha dün gibi hatırlıyorum. Son kez elele tutuşup gözlerimizle küçük bir ELVEDA dedik gönlümüze. Sulu, ıslak ve acı bir bırakıştı sendeki. Ağlamana hiç dayanamazdım. İlk o gün seninle birlikte ağlamadım. GURUR koydum aramıza. Ne büyük bir hata.
O gün o gururlu o asi çocuk ardında dönmen için her gece Allah'a yalvarır oldu. Her gece dualar eşliğinde andım gidişini. "Ne olur Allahım dönsün."Bu sözle biterdi yakarışlarım. Ardından o şarkı gelirdi aklıma. En çok etkilendiğim sözleri şu olurdu her defasında "SON PİŞMANLIK NEYE YARAR"
Bak yine ağlıyorum. Yine sensiz. 16 Haziran 2006 gününden sonra hep ardında ağlamakla geçti gecelerim. gözyaşı bazlerim kurudu artık. Kalbimden taşan aşk akıyor gözlerimden.
Ne oldu bize. Sen giderdin. Ama sonunda geri gelip gözümden akan yaşları silerdin. Ne değişti hayatımızda. Yoksa çabuk mu büyüdük. Yoksa biz değil de gururumuz muydu büyüyen.
Eskiden giderdin. Ben gelişinin senaryolarını tasarlardım aklımdan. Bilirdim sen giderken özletmek için giderdin ve aynı oranda sende beni özlerdin. Her gelişin senaryolarımın sonu olurdu. Her gelişin tüm hücrelerimde bayram havası yaratırdı. Bu sefer ki özlem bölümü uzun olmadı mı sence de. Aşkımıza verdiğimiz bu reklam arası seyircileri sıkmadı mı daha. Gelsen de bu pembe diziye verilen ara bitse artık. Seni öyle özledim ki, öyle hasretim ki gözlerine unutmamak için yazdığın mektıplardaki gülüşlerine bakıyorum.
Gelmeni istiyorum ve gelene kadar da bekleyeceğim. Eğer bize emredilen vuslat mezarda olsa oraya en yakın zamanda girerim. Bak güneş doğdu. Manzarada sisli bir dağın arkasında koca ışık ve ısı kaynağı doğuyor yüzüme.
Sende gönlümün güneşi ol çimen gözlüm. Gel artık yeter bu karanlık çağ. Gel ki gönlümdeki papatya bahçeleri canlansın. Gel ki başlasın artık aşkımızın iknci bölümü. Gel ki bitsin bu özlem mesaisi.


semih aslan