18 Mart 2000
Kimseyle yarışmıyorum! Ve ölümsüzlüğe dair düşüncelerim de yok. Umurumda değil. Yaşamım doğumumla başlıyor ve ölümümle bitiyor. Benden öncesi ve benden sonrası mutlaka var ama kimseye 'Beni yarattı' diye tapmak zorunda değilim. Sonuçta, kendi seçmediğim bir yerde, kendi seçmediğim insanlarla, kendi seçmediğim bir zamanda bir amirin sıkı denetimi altında, bütün o çocukça ceza ve ödül sistemiyle ruhumu meşgul etmek... Yaşamak... Ne yaparsak yapalım boktan!
Tamamen anarşi yaşanmalı, tüm tanrılar yok edilmeli... Mutluluk ancak o zaman kurulur kucaklarımıza, ama her yer toz rengi... Mutsuzluk tozlanmış insanlığın kirpiklerinde. Ben ne kadar konuşsam da boşuna... Ne .ok yerlerse yesinler. insanlar ölümle yaşam arasındaki çizgide dizleri titreyerek tanrılarına yalvarırken ben sadece haykıracağım; zorlayarak sapına ve bağırarak sonuna kadar 'Ölümün ve zavallı tanrılarınızın canı cehenneme!'
Sanırım aramızdaki tek fark bu olacak... Ben biran önce ölmek için yaşayacağım. Onlarsa tekrar tekrar yaşayabilmek için ölücekler... Ne acı!!
Hayatımda sayılı insanlar var. Hayat felsefesine saygı duyduğum ve onların da benimkine saygı duyduğunu bildiğim bu kadar insan var. Daha doğrusu hayatımı tamamen bilen insanlar bunlar. Ama bu b.. kokulu kentin hepsi beni tanır; o ayrı konu. 16 yaşındayım. Ama inan hiç öyle hissetmiyorum. insanlardan, özellikle yaşıtlarımdan nefret ediyorum.
Çalışan annenin yol açtığı, prensiplerine sonuna kadar bağlı bir cumhuriyet okulunun aşırı soğukluğunun neden olduğu, oral veya anal ya da buluğ çağında takılmışlık olabilir durumum. Freudyen de bakabiliriz, cinsel tatminsizlik ve ya psikolojik rahatsızlık diye de kestirip atabiliriz. Ama insanların benden rahatsız olduğu kesin! Onlara yapabileceğim en büyük iyilik bir psikoloğa görünmek olabilir. Ama niye durup dururken iyilik yapayım ki? Üstelik iyiler can sıkar...
3 Nisan 2000
Bu gün disipline gittim...
Haberim olmadan bir hatunun kaval kemiğini kırmışım.
Aileler çağrıldı. Hatunun annesi sadece bana 'Şeytaaan' diye bağırıyordu.
Ardından bir süre kafa s..ici işlem.
7 Nisan 2000
Yine baş kaldırma isteği kafamdaki duvarlara çarpıyor...
Keşke rezil olabilsem şöyle doya doya. Her soruya 'a.... mı?' diye cevap vermeliyim. Kendini bir bok sanan hocanın tam suratının ortasına .şemek istiyorum!
Bütün gün ders çalışmalı, karga bokunu yemeden uyanmalıymışız, ideallerimize ulaşıp filozof olucakmışız.
Var mı lan bu devirde böyle kıyak?
Bok kafalılar!!
15 Nisan 2000
Dün gece nihayet gözlerimi kapatıp uykuya daldığımda acayip bi rüya gördüm. Salyalı bi kedi vardı. Kulaklarını dikmiş, salyalarının kızıl pırıltıları gözüne vurmuş, amacının bilincinde, dişlerini kocaman açmış, üstüme doğru geliyordu. Yavaş yavaş ama nefretle.............. çok çirkin bir kedi bu. Beni korkutuyor. Durmadan zıplayan bir pire bile bitirebilir işini ama benim hiç gücüm yok. Kafamın üstünde uçuşan kelebeği tek bir el hareketiyle tutup kediye fırlatıyorum. Havada yakalıyor. Kan kokan salyaları suratıma damlamaya devam ediyor. Nefret ediyorum salyalardan. Gittikçe bana yaklaşıyor ve içime birden birine sığınma isteği doğuyor. Sığınabileceğim tanrıları bir bir aklımdan geçiriyorum. Sonra Şeytan diyorum en merhametsiz olanı. Onu ancak o yokedebilir. Salyalar gittikçe çoğalıyor..........
Sabah okula yetişmek için uyandığımda yüzümde tırnak izleri vardı ve gözlerimde parlak bir ifade. Anlam veremedim. Aynaya baktım ve kendimi daha çekici ve sevimli buldum.
* Bu yazıyı bi yerlerde buldum ve sadece paylaşmak istedim. O kadar....
Günlük
-
- Benzer Konular
- Cevaplar
- Görüntüleme
- Son mesaj
Kimler çevrimiçi
Bu forumu görüntüleyen kullanıcılar: Hiç bir kayıtlı kullanıcı yok ve 0 misafir