Diyalog

[barbar]

Sen ümit etmenin ne demek olduğunu biliyor musun? Her gün, yeni bir güne uyanmanın ve uyandığın her yeni günün yeni ümitler olduğunu…
_Hayır, sanırım bilmiyorum. Ben hiç ümit etmedim.
_Peki, hiç hayatın tokadını yüzünde hissettin mi?
_Evet, hissettim. Sevgilimden ayrıldığım gün hissetmiştim.
_Sorduğum o değildi. Yani hiç gücünün kalmadığı, direnmenin boşuna olduğunu anladığın bir gün olmadı mı?
_Hayır.
_Olmuştur. Ama sen bilmiyorsundur.
_Biliyorum yada bilmiyorum. Ne önemi var? Şu anda buradayım ve seninle sohbet ediyorum. O bana yeter. Niye geçmişe dönüyorsun ki?
_Geçmişe dönmüyorum. Gelecek için hata yapmamak istiyorum.
_Hata mı? Hata hep yaparız. Bunu bilmiyor musun?
_Evet. Hep hata yaparız. Ama hatalarımızdan ders almalıyız değil mi?
_Ders almak mı? Ders aldığında o hatayı tekrarlamayacaksın yani?
_Evet.
_Komik!
_Komik mi? Nesi komik bunun?
_Komik. Çünkü kendini kandırıyorsun.
_Kendimi kandırmam ben.
_Sinirlenme.
_Sinirlenmiyorum.
_Sinirleniyorsun. Belli ki seni hırpalamışlar. Ve hırpalandığın için de hemen sinirleniyorsun. Şurada sakin sakin konuşuyorduk. Sen soruyordun ben de cevaplıyordum.
_Hayır sen cevaplamıyorsun. Sen kaçıyorsun!
_Kaçmak mı? Neden, kimden, niçin?
_Soru yok. Cevap var.
_Soru sormadan cevap olmaz ki…
_Olur. Ben soracağım, sen cevaplayacaksın.
_Oyun mu bu?
_Bir nevi oyun. Şimdi başka bir soru soruyorum.
_Peki. Sor bakalım. Oyun senin, kurallarda senin.
_Oyun falan yok.
_Ne var öyleyse?
_Ben varım, sen varsın. Hepsi bu!
_Sıkıldım artık benden ve senden. Onlardan sor birazda!
_Onlar yok burada. Sadece sen ve ben var.
_Lütfen bana bunu yapma. Yoruldum artık. Azat at beni, gideyim buradan.
_Hayır, gitmek yok. İzin vermiyorum. Bir insan ne kadar kaçmak isterse, o kadar mıhlanmış olur kaçmak istediği yere. Hem nereye gideceksin ki?
_Bilmiyorum.
_”Bilmiyorum” diye bir yer yok.
_Güldürme beni. Yoruldum artık.
_Sus öyleyse. Sus ve beni dinle.
…

Sustu ve dinledi beni içimdeki ses. Ses sustu. Dinledi beni, içim sustu. Sustum, sustu, sustuk, sustular, her şey sustu. Dünya sustu!
Kendi çığlıklarımı susturdu içim.
Dünya da sussun.
Hepiniz susun.
Bir, iki, üç, tıp!!!