İşte yine akşam oldu arka sokakların gri duvarlarına, her an yastayım..
ve işte yine sensizliğimle kafa kafaya vermişim üstelik hastayım…
hani o delirten sessizliğimle kaldım şimdi, ruhsuzum, üstelik birbaşımayım,
sensiz sevgisizliğimle şimdi evim yangın yeri bunalmışım isyanlardayım
sonuç kaçınılmaz.. sensiz sessiz gecelerimden birisini daha yaşayacağım.
Çaresizliğinle yoğrulmuşum, bir nefes ver ben yine arka sokaktayım.
KİM BİLİR?
Cebimde biraz param var
iki kalemim ikide not defterim
Haa.Birde yenik düştüğüm duygularım
Hiç bitmeyecek umutlarımda var
Ne biçim dünya ki bu
Ya ben durdum ya da dünya dönmüyor
Ne biçim insanlık ki bu
Ya ben yaşamıyorum ya da herkes ölü
Hiçbir zaman haykıramadığım
Yazıp çizemediğim
Hiçbir şekilde anlatamadığım
Benden kopan o kadar çok şey varki
Kime neyi anlatacaksın
Veyahut nasıl ?
Bugünler kapalı
Ama yarınlardan umutluyum
Görürmüyüm bilemiyorum
Sevgilide bir sevgimin açtığını
KİM BİLİR?
(bu şiir'e ben bir haftamı verdim ve sadece bu şiir okuyupta anlayana ve birde ŞEYMA'M-A hediye ediyorum...)
[b]Bu benim bile anlamadığım kelimeler sadece benim yalnızlığımı temsil eder...[/b]
[img]http://img143.imageshack.us/img143/4192/imzaio2.jpg[/img]