Yâr'i Ağlatmak..

[dEEp]

Yâr'i ağlatmak ölümdür esasında,ağlatılmaktır ağlayan tarafından.. Gerçekten ağlıyorsa ağlayan,yüreğine tam anlamıyla erişmiş ki ağlatan,yürekten ağlatıyordur..

Yüreğindeki seni öldürmeye azmettirmektir..

Ağlarken güzelleşir,ağlarken olgunlaşır,herşeye rağmen ağlatılmaması hâliyle ağlanmaması gerekir,karşlıklı ağlamak bir başkadır ki,hiç girmeyelim..
Bi kaç bişey hatırlatasın gelir,mesela tırnaklarını delicesine yerken gecenin bir hayli ilerlemiş vakitlerinde,soğuk yatakta yatılması gerekirken oturur konumda,bir hamlede şakk diye ağızdan çıkacak o kadar çok şey varken ve bunları yüzüne çarpmayı düşünürken,kalakalırsın.. Düşünürsün ki,zaten bunları unutmamıştır.. Hatırlatmaya ne hâcet..?
Suçsuz ve günâhsız iken suçlarsa eğer,kabahâtli görüp olup olmadık tepkiler verip ve ağlayacak duruma gelmesine sebebiyet verirse şayet,Tanrı'yı karşısına(!) alıp isyana başlamış sayılır insan,günahtır.. Tanrı belki ağlamaz,sadece kırılır.. Yâr öyle değildir ki,olmasındır ki.. Güzel gözlerini hafiften yaşlı görmek hangi sevgiliyi ağlatmaz ki..? Harikulâde kalbini düşünmeden söylenenler yüzünden kırılmasına,ağlarken konuşma çabasını,nefesini,kokusunu hisseden hangi sevgili ağlamaz ki..? Hangi yâr'i..?
Yürekten ağlıyorsa sevgili,yüreğinde yer etmiş demektir diğer sevgili.. Bunun kıymeti bilinmeli,ağlatarak değil belki..
Ağlattığın,kırdığın,üzdüğün için kendini affettirme telâşına düşersin.. Oysa kalbi kırılan yeter ki sen mutlu ol diyerekten kendini suçlu gösterir,o kendini affetirmeye çalışır..Bu daha da çok yıkar ya insanı..
Konuşacağın da varsa konuşamazsın,koca bir yumruk gelir oturur boğazına,af dilemek gelir içinden,onu da yapamazsın..

Bir kadını ağlatırken çok dikkat edin,çünkü Tanrı gözyaşlarını sayar..

Kadın erkeğin kaburgasından yaratıldı,ayaklarından yaratılmadı,öyle olsaydı ezilirdi..

Üstün olmasın diye başından da yaratılmadı.

Ama göğsünden yaratıldı,eşit olsun diye..

Kolun biraz altında korunsun diye..

Kalp hizasında sevilsin diye..

Varlık ruhu terkeder,gözün gözümden ayrılınca..

[DiLeMmA]

Ağlamak güzeldir süzülürken yaşlar gözünden ,sakın utanma

Ağlamak öfke
Delice nefret
Doruklarda aşk
Doyumsuz sevinç
Kahreden keder
Kısaca hayat ve nefesindir
Ve nefesindir

..


Ağlamak senin kara dünyada hâlâ sevdiğin ve hissettiğin
Tüm güzelliğin ve çirkinliğinle
Var olduğundur var olduğundur


Hıçkıra hıçkıra ağlayıp,nefessiz kalıp konuşamamaktır...Burnunun sürekli akıp kızarması ,gözleriinin şişmesi balon gibi olmasıdır ...

...Odamın hayaletisin,sessizliğine aşığım...

[DiLeMmA]

Varlık ruhu terkedemez gözün gözümden ayrılsa bile...

[dEEp]

Burnun kızarır önce,sonra akmaya başlar..Ağlamanın süresi uzarsa gözler de kızarmaya başlar yavaş yavaş..Sonra ağlamaktan yorgun düşersin,kuru hıçkırıklar ve ıpıslak yanaklarınla uykuya dalarsın..Uyandığında ise geriye sırılsıklam bir yastık,kan çanağı gözler ve yorgun bir sen kalır..Bir de az rahatlamış bir yürek..Ya da çok..

[Gürz]

Demek öyle diyorsun , bende diyorum ki ;

Kırılmış telleri sevda sazının
Eşi yok sendeki ince sızının
Tarlada çift süren köylü kızının
Topraklı terine âşıksın gönül.

Baharın bulutu, seherin yeli
Sarı seller gibi coşturur seni
Varsın bilmeyenler desinler 'deli! '
Bugünden yarına âşıksın gönül.

Yüksekten dökülen suyun sesine,
Kekik kokusuna, çam gölgesine,
Renklerden sütbeyaz, koyu yeşile,
Toprağın moruna âşıksın gönül.

[DiLeMmA]

Karşı tarafa göre belli olur sabahki yumuşacık yürek...Uyanamazsın bir türlü yataktan çıkmak istemezsin.Gözlerini açar telefona bakarsın , mesajlar...Derinden bir "ohh " der okur ve yatarsın.Tekrar uyanırsın gözlerin şiş bir şekilde ,.. artık işe gitme vaktidir .

Huzurlu ve mutlu yeni bir güne merhaba...

[Gürz]

O dedi ki:
Bir gün bana gönül verdin
'Aşktır benim mayam' derdin
Sonsuz bir hisle severdin
Aklında mı?

Ben dedim ki:
Aşktan yana, histen yana
Gayri sual sorma bana.
Belki dün bilirdim ama
Unutmuşum!

O dedi ki:
Yüreğime ektin bir köz
Yaralarım oldu göz göz
Yemin edip verdiğin söz
Aklında mı?

Ben dedim ki:
Yanan yakar iyi bil ki
Ben de yaralıyım belki
Unutmak ayıp değil ki
Unutmuşum!

O dedi ki:
Yalan söylemezdin hani? ...
Unutmam derdin sen, beni
Sormak suç olmasın yani
Aklında mı?

Ben dedim ki:
Hangi yalan, hangi gerçek?
Meyvesini yedi çiçek
Soru sorma, cevabım tek;
Unutmuşum!

Ve bilenler dediler ki:
Aşk da, söz de yalan imiş
Akıl işi değil bu iş..
Ve sonra hatırladık ki
Sevenler hep bosa sevmiş...

[dEEp]

Derin ve geniş bir ifadeye sahiptir..
İnsan ; Üzüntüden,sinirden,fiziksel açıdan,hırstan ya da sevinçten ağlar.. Bir de dünyaya ilk geldiği anda ağlar ki o an canlı kendini bilmediği için neden ağladığı da muammadır..
Sevilen kişi kaybedildiğinde ; Terk-i diyar eylediğinde -ölüm- ,bedensel olarak kilometrelerce uzaklaştığında -özlem-, duygusal olarak soğuduğunda -ki bu en sert olanıdır- -his yitimi- ağlar insan üzüntüsünden.. Üzüntü sadece bunlarla sınırlı kalmaz tabi ki..
Bedeninin bir yeri çok fazla acıdığında,sancıdığında da ağlar.. Bünyenin o acıya verdiği tepkidir,acıyı çeken yerde oluşan morluk,şişik gibi oluşumun yanı sıra..
Sinirden ağlar çünkü sinirin getirdiği çaresizlik ve düşünce elektriği ne yapacağını bilmemesine ve kontrolu kaybetmesine neden olabilir.. Sabrı içinde gözyaşı döker.
Hırstan ağlar ki bu sinirle çakışır ; Çok isteyip elde etmek istediği için çabalayıp sonunda eli boş kalınca hepsinin boşa gitmesi dokunur ve ağlar,aslında boşa giden bir şey yoktur ama emeğinin karşılığını çabuk görmek ister insan..

Bunların yanında kişi kendi kendini depresif düşüncelere sokarak ağlatır.. Kötü şeyler düşünür,yoğunlaşır üzerinde..Mesela ebeveynleri hayatta olsa bile ölümlerini düşünür ve ağlar ya da sevdiğinin onu sevmediğini ve aldattığını düşünerek ağlar.. İnsan acıyı sever ve kendini ağlatıp aslında zevk alır,acının da bir zevk bir tat olduğu düşünülürse gayet normaldir..

Sevinçten ağlamak,aşırı büyük bir mutluluğa verilebilecek tepkilerden biridir.. Örneğin ; Sevilen insanla duygusal bir sevişme esnasında ağlamak.

Ağlamak tamamen biyolojik ve kimyasal bir olaydır zira herşeyin beyinde bittiği gerçeği gün gibi açık halde olduğundan bu inkar edilemez.. Düşünceler beyinde oluşur,hormonları salgılatır ve o da göz pınarlarını harekete geçirir.. Acı,sinirler yardımı ile beyne iletilir ve acı hissedilir ardından göz pınarlarına yönlendirilir..

Herkes aynı şeylere ağlamaz tabii ki,kişiden kişiye değişir..Herşey etkiler bu tepkiyi ; Cinsiyet,kültür ve benzeri etmenler.. "Erkekler ağlamaz.." düşüncesi tamamen erkeklerin kadınlara göre daha güçlü olması gerektiği üzerine kuruludur ve bu da kültür ile yaşanılan yaşam şekli ve ortamı etkilidir.. Erkekler,insanların varoluş noktasından beri hep güçlü gösterildiklerinden ve aslında olduklarından soğukkanlı ve metin olandır.. Erkekler de ağlar,tek başlarına ya da onlar için önemli olan kişilerin yanında,hatta hıçkırarak da ağlarlar,bağıra bağıra ağlarlar.. Herkes tarafından güçlü,sert görünen bir erkek bunun getirdiği yorgunluğu yalnızken ağlayarak atabilir,bu çok normaldir.. Kadınlar,ufak olaylara bile ağlarlar ki bu küçümsenmesi saçma bir olaydır çünkü kadınların erkeklere nazaran daha hisleri kuvvetli olduğu bilinmektedir.. Bir film karesiyle,bir söz ile ya da bir şarkıyla ağlarlar.. Erkekler de bu tip durumlarda ağlayabilir ama kadınlar bunu saklamaya çalışmazlar ya da içlerine atmaya.. Kadınlar,erkeklere göre fiziksel acıya daha dayanıklı olduklarından fiziksel darbelere verdikleri tepki bedenlerinin daha narin olması nedeniyle daha sert bedensel tepkilerdir..

Ağlamak,bazen bir gözyaşı ile herşeyi anlatabilecekken bazen de insanın kendini ağlatabilme yetisi öne çıkabileceği için çok sahte de olabilir..

Ağlamak,ruhsal rahatlamadır genelde.. Ağlayan insan rahatlar ve açılır.. Gözyaşları ile acısını hafifletir ya da bir süreliğine unutur.. Ağlamak zayıflık olarak görülmemelidir ama ufak şeylere ağlamak da insanı zayıflatır..

Ağlamak güzeldir,yeri ve zamanı tutturulduğunda..

[DiLeMmA]

Ne zaman tanıdım seni diye düşündüm dün gece
Bulamadım
Sanki hep vardın bir yerlerde
Saklanmış
Ve bir anda
Ortaya çıkmıştın
Sen Zamanda bulamadığımsın...

Ne kadar seviyorum seni
Sevgi... Aşk...
Tutku... Hayal...
Sanki hepsinden de öte
Kalbimde
En derinde
Bir Duygusun Sen
Adını Koyamadığımsın...

Bitecek ve gideceksin bir gün
Biliyorum ama önemi yok
Sen bende sonsuza kadar kalacaksın
Ama
Ben sende olacak mıyım

Bir soruyum
Sende
Cevabını bulamadığım...

*alıntı

[grace]

Dilemma; çok güzel bir şiir bu..Teşekkürler...