Nefes Alamıyorum

[Nefret]

Bir umut herzaman var mıdır? Kendimize koca yalanımız mıdır?
Belki de hala bir çıkışı vardır ya değişmek yada korkmamak incinmekten...
Öylesine zor zamanlar ki bunlar... Öyle zorki anlaşılamamış olmak onca zaman geçmesine rağmen... İnsanın herşeyi bırakıp gidesi geliyor...
Ortasında kalmışım birşeylerin sevdaların insanların yalnızlıkların ve zamanın...
Ne geriye gidebiliyorum ne ileriye bakabiliyorum..
Yeni zihniyetler umursamaz tavırlar bana göre değil... Dinlediğim şarkılar nostalji oluvermiş birden geçivermiş zaman
farkedemeden... Ne geriye dönebiliyorum ne ileriye yetişebiliyorum..
Ortasındayım birşeylerin... Zaman çok şeyi alıp ***ürüyor benden..Sevgilerin tanımı değişiyor yavaş yavaş değişemeyen benim sanırım..
''Seni seviyorum neresi olursa olsun gelirim seninle'' lerin yerine sana nasıl olduda katlandım bunca zamanlar geçiyor içinden yada artık açıklama yok uzun cümleler kurulmuyor sadece ''tamam''lar la kestirip atıyoruz sevgilerimiz böyle oluvermiş değişen şeyler umursamazlık mı değişmekten benim gibi korkanların hatasımı bilmiyorum..
Büyümek olgunlaşmak yada çağdaşlık mı bunun adı? Mesafeli durup kibar davranışlar sergileyip içinden ne yapıyor ne ediyor aslında kendini yiyip bitirmeler? Ortasındayım bir şeylerin ne geriye bakabiliyorum ne ileriye yetişebiliyorum...
Öylesine değişmiş ki hayatlar... Ben bu hayatı istemiyorum...
Hayatımda ilk kandırıldığımı anladığımda günlerce ağlamıştım. Sonra şimdi hatırlamıyorum.
Bir hocama anlattım durumu gülümsemisti.Onun kayıtsızlığı tepkisizligi ve gülümsemesine o gün bugündur bir anlam verememiştim... Hayat bu demişti sadece.
Şimdi anlıyorum... Anlamaya başladıkça iğreniyorum bu hayattan...
Ne istediğimi bilmiyorum hala belki... Ne istemedigimi iyi biliyorum..
Meğer ben her zaman kaybetmişim kazandığımı sanmışım... Koca bir yalanmış sadece yakaladığımı sanmak mutlulugu
bir yansımaymış sadece olan biten degil görmek istediğimmiş...
Artık nefes alamıyorum. Her hayalkırıklığından sonra yeniden başlama yalanına artık inandıramıyorum kendimi...
Kelimeler anlaşılma çabaları boş geliyor,artık kısa cümleler kuruyorum...
Ve bende kayıtsızlaşıyorum olan bitene...
Hayatta ki son kalan bir kaç anlamımı da yitirdim ve artık yarışmıyorum sadece pistte dolaşıyorum elimde sigara...
Ve tüm anlamlar güzellikler istekler özgürlükler sahtelikler sizin olsun...
Artık nefes alamıyorum...

[Alamut]

Bütün bunları sadece sen mi yaşadın, sen mi çekiyorsun dünyanın yükünü ey gafil. Kaldır başını da bir bak, şangır şungur düş kırıklığı her yer. Mutsuzluk, umutsuzluk diz boyu. Sahtelikler gırtlağımıza çökmüş avaz avaz can istiyor. Acılarla büyüyor ademoğlu. Bir sen misin söyle, bir sen misin? Ne çektiğini ancak kendi bilir insan, ateş düştüğü yeri yakar. Kaç bahar aldandıysan yemin olsun beş fazlası var bende. Yine ellerim boşluğu sarıyor, yine koşuyorum çırılçıplak. Bir avuntum var yaradandan kalan, arttırabilmeyi öğrendim.... Nefes alamadığında hatırla ki nefes seni alıyor... Hayat senden razıdır.

[dJ4]

umutlarında bir sınırı var Nefret evet o sınırdan sonra umut kalmaz hani çıkmadık candan umut kesilmez misali ama çıkan can geri gelmez ...

hani öyle zaman gelir ki umutsuzluğa kapılırsın ama hala yaşıyosundur en azından yaşıyor olman birçok şey için hala şansın olduğu anlamına gelir ...

bu dünyada her amaca ulaşan bir yol olduğu gibi onun yanında aynı zamanda bir de alternatif yol vardır ...

[sarı gelin]

KENDİNİ BULMAK İÇİN ÖNCE KAYBOLMAK GEREKİR.....ve NEFRET kayboldu......