Şimdi yalnızım bu karanlık sokaklarda
Yürüyorum ıslak kaldırımlarda
Beraber oturduğumuz banklarda
Seni kaybettiğime ağlıyorum
Gözümden akan her damla yaş
Senide beraberinde götürüyor
Bedenimi üşütüyor yağan yağmur
İçimi sızlatıyor yokluğun yalnızlığın
Meğer ben sensiz bir hiçmişim
Bir kuru yaprakmışım sonbaharda
Rüzgarın taşıdığı bir damla gibi
Savrulmuşum ardından
Senin kokun senin tenin senin gözlerin
Hayalimde her anın her gülüşün
Bu bir savaş mı yoksa aşk mı
Anlamadı anlamaz yüreğim
Yok olup biter mi her şey bir anda
Acılar bana kalsın sen ağlama
Kıyamam gözlerine
Dayanamam bir damla gözyaşına