Kimi sevsem, onun hep uzakta bir sevdiği vardı, unutamadığı ilk aşkı ya da onu terk edip giden sevgilisi...
Kimi derinden sevsem, o bir başkasını derinden hatırlardı.
Öylesine çok sevdim ki onları, başkalarına duydukları sevgiyi anlatmalarını sessizce, içim acıyla kanayarak dinledim.
Beni yitirmekten hiç korkmadılar; çünkü onlara göre fazla iyidim; bu yüzden ilk anda vazgeçilebilirdi benden.
Beni terk edenlerden tek bir isteğim olurdu. ''Ne olur, bir daha beni aramayın!
Çünkü ben kolay unutamıyorum. Çünkü ben size duyduğum o akıl dışı aşk yüzünden keder bahçemi dağıtıyorum.
Çocukluğumun o güzel bahçesini.'' Böyle derdim onlara ama yine de ararlardı beni...
Soluksuz ve umutsuz kaldıkları bir gece mutlaka akıllarına ben gelirdim... O, yedek sevgili!...
evet ya gerçekte de böyle değil midir. bir ilişkiye başlarsın ama kalbinin derinliklerinde eski giden sevgili.. bir yerde görürsün bir gülüşüyle her şeyi değişir.. yeni sevgiliye güle güle dersin .. halbuki onun da kalbi kırılmıştır çok sevmektedir... ama kendinden önceki sevgilinin gülüşü bile yetmektedir bu aşkı bozmaaya..
[i]*Her yeni başlayan macera
Heyecan dolu çilek kokar.. ;) [/i]
