Temel bir gün kahveye gelip oturur, ama yüzünden düşen bin
parçadır. Arkadaşı İdris, yanına gelir konuşur:
-"Temel oğlum, ne bu hal? N'oldu?"
-"Sorma... Fadime'yle kavga ettuk. Çok kirdum kalpinu.
Aslinda hakliydu daa..."
-"E git özür dile oğlum o zaman!"
-"Haklisun daa..." Temel kalkar gider; yarım saat sonra,
bu sefer öncekinden de ekşi bir suratla geri döner. İdris
hemen yanına gidip ne olduğunu sorar, Temel anlatır:
-"Fadime'nin yanina cittum, "hakliydun kariciğum, özür
dilerum" dedum. O da "sen hakliydun, pen özür dilerum" dedi.
Pen de dedum sen hakliydun, sonra o dedi sen hakliydun,
sonra yine kavga ettuk..."