bir ayrılış hikâyesi

[tugaL]

Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
-Baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana..
Ve ben artık
biliyorum:
Toprağın -
yüzü güneşli bir ana gibi -
en son en güzel çocuğunu emzirdiğini..
Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olan parmaklarına
başımı kurtarmam kabil
değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak..
Sen
yürümelisin,
beni bırakarak...
Kadın sustu.
SARILDILAR
Bir kitap düştü yere...
Kapandı bir pencere...
AYRILDILAR...


NAZIM HİKMET

[Gürz]

işte erkeklerin sorunu bu, bir türlü kadınlar gibi sevmeyi öğrenemedik...

[tugaL]

ama ben sizinle bir bayan olduğunuzu düşünerek konuşuyordum şu dakikaya kadar. şu an inanılmaz gülüyorum, kendime.

öğrenmek değil öğrenmek istemek yeterli de, öğrenme hevesi yok, çoğunda..

[Gürz]

tugaL , körmüsün demeyeceğim... sevgide insan öğrenmez , öğretilir genelde de öğreten sevilendir...işte bu sevginin kağıda yazılmaya çalışıldığı ve asla başarılamadığı acı bir dönemin başlangıcıdır

[tugaL]

mutlu aşkı bulduğum ve bir çok şeyi öğrenip, öğrettiğim için şanslıyım o zaman. acıyı barındırmak istemiyorum, aşk ve acı bir arada olmasın. aşk ve kandırmaca bile daha az korkutuyor, sonu acı olsa da, sonunu düşünmemek gerekiyor ya da başlamamak. bu arada, kör değilim, teşekkür ederim.

[iki_kalp2]

Çok güzeldi yazı paylaşım için teşekürler

[Gürz]

işte çelişki burada ; acı olmadan aşk büyüyemez ! zaten aşkı sevgiden ayıranda işte bu acı...

[tugaL]

rica ederim.

neden gülümseten biri mi, ağlatan biri mi desem herkes gülümseteni seçer, aşkı imkansızlaştırmak neden? günlük telaşlar arasında zaten yeterince imkansız sancılarla, sanrılarla karşılaşmıyor muyuz ? aşk hayatın tuzu, biberi mi olsun, şekersiz çayı yudumladıktan sonra, bir şeker atıp, körfeze karşı bir yudum daha alınca, o çaydaki şeker mi olsun ?? neden acı olsun, kendimize neden eziyet edelim?
Leyla ile Mecnun'u mu örnek alalım? ölmeden, mahvolmadan aşk olmaz mı? katılmıyorum size.

[zeynep_1114]

işte çelişki burada ; acı olmadan aşk büyüyemez ! zaten aşkı sevgiden ayıranda işte bu acı...

gürz sana kesinlikle katılıyorum acı olmalı ki adı aşk olsun

[tugaL]

ama niçin? kendimize acı çektirmenin kime, ne yararı olabilir?aşkı saptırıyoruz bence,hep imkansız bir şeyler bekliyoruz.