Yaşadığın Hayat Ne Öğretti Sana Diye Sordum İçimdeki...

Şiir, roman, öykü, deneme, eleştiri, inceleme.
Cevapla
Kullanıcı avatarı
penelope_butter
New Friend
New Friend
Mesajlar: 9
Kayıt: 14-04-2006 00:04
Konum: İSTANBUL.

Yaşadığın Hayat Ne Öğretti Sana Diye Sordum İçimdeki...

Mesaj gönderen penelope_butter »

:D Yaşadığım hayat belki milyonlarca şey öğretti bana 21 yılım boyunca...Ama hala yaşıyorum...Burdayım.Ve eğer hala yaşıyor olacaksam gelecekte de daha milyonlarca öğreneceğim şey var yaşamdan.Ama şimdilik şu anda şimdiye kadar neler öğrenmiş olduğumuza bir göz atalım derim ben...İşte yaşamın hayatımın bana naçizane öğrettikleri ve benim sayabileceğim kadar ki olanlar...1-Yaşam öncelikle külli ve cüzzi bir kaderim olduğunu ve bu külli kaderim için ancak Allahıma dua edip iman edip ondan medet ummam gerektiğini diğer kalan cüzzi kaderim içinse yaşamın sunduğu seçenekleri karşısında mantığımı ve duygularımı harmanlayıp bir bütün haline getirip sonuç olarak buna göre kişiliğime göre seçim yapmamı,2-Aşkın ve sevginin insanı ne yaşta olursa olsun hemencecik sarıp sarmalıyıvereceğini ve sanki sihirli bir değnekle bir peri sana dokunmuşçasına senin pembe hem de pespembe gören gözlerle bu dünyaya bakmanı sağlayabileceğini,3-Aşkın gerçekten hemen hemen tüm duygulardan güçlü ve karmaşık olduğunu insanın 'asla'larını bile yeri geldiğinde yıkabileceğini,4-Alışkanlıkların her ne olursa olsun ne kadar zor olursa olsun bir gün değişebileceğini ve değişmeyen tek şeyin gerçekten de değişim olduğunu,5-Hayatın getirileri ve götürülerinde kusursuz bir dengenin varolduğunu ve bir çarkın buna bağlı olarak döndüğünü,6-Hayatta yaşanılması muhtemel herşeyin sadece insanlar için varolduğunu,7-Ne zaman,nasıl ve niçin nerde ne olacağından asla emin olmamam gerektiğini,8-Yaşadığım olumsuz her durumda belki de hayatımın en kötü durumlarında ve dönemlerinde bile ne olursa olsun,hayattan ne kadar yara alırsam alayım,düştüğüm yerden kalkarken ne kadar canım acırsa acısın,bir şekilde kalkmam ve yola devam etmem gerektiğini,9-Yaraların,acıların,sancıların en iyi merheminin,en kuvvetli ve en etkili ilacının sadece zaman olduğunu,10-Hayatta her şeyin geçici olduğunu ve herşeyin bir anda bitip yıkılma ihtimalinin olduğunu,11-Maddi ve manevi anlamda insanın herşeyini kaybedebileceğini ve bu gibi durumlarda insanın nefes alıp vermeye devam etmesi için yalnızca kendisine tutunması gerektiğini,12-Eğer içindeki kale,içindeki kişiliğin sağlamlık kalitesi ne kadar yüksek olursa o kadar çabuk toparlanılabileceğini,asıl direnme ve her olumsuz durumun üstesinden gelebilmek adına,kişinin kendi içindeki o küçük sese ve o güce güvenmesi gerekliliğini,13-Shakespare'in bir sözünde dediği gibi 'Geçmişteki hatalardan yakınmak yeni dertler edinmektir'. sözünün doğruluğunu ve buna paralel olarak geçmişin bir sanise öncede kalan anılar topluluğu olduğunu ve o anılar ister kötü olsun isterse iyi,onlarla birşekilde yüzleşip onları hazmedip tüm muhakemesini yapıp sonra o muhakemenin sonucunda çıkardığım sonuçları hayatım boyunca hep aklımın bir köşesinde tutmayı,tüm bunları sonsuza dek bir anı olarak hatırlamayı ama yola onlarla değil onlardan aldığım derslerle devam etmeyi,14-Dünyada bende dahil olmak üzere hepimizin birgün ölebileceğini ve ünlü bir italyan atasözündeki gibi 'Satranç bittiğinde şahında matında aynı yere konacağını'... yani tüm insanların gitmek üzere olduğu bir ölümün olduğunu,15-Hayatıma öyle ya da böyle bir sebepten dolayı kabul ettiğim her insanın bana birgün bir şekilde hata yapabilme ihtimalinin sonuna kadar varolduğunu,dolayısıyla kimseye hiç umarsızca güvenmemem gerektiğini,16-Ailenin insan hayatındaki en değerli ve en özel şeylerden biri olduğu ve bu yüzden insanın aile bağlarını kolay ve çabuk yitirmemesi gerektiğini,17-Sevmeyi kucaklıyorsam acıyı da aynı oranda kucaklamam gerektiğini,18-İnsanın kendini zaman içinde çözmesi ve doğrularını,yanlışlarını,şahsına münasıriyetini zaman içinde farketmesi gerektiğini,19-Vicdan sahibi olmanın yanısıra vicdanının sesine kulak vermeyi gerçekleştirmenin hatalarımı yarı yarıya indirebilme gücüne sahip olduğunu,20-Bu yüzden de vicdanımın sesine kulak vermeyi,21-Arkadaşlığın dostluğun sevmenin ve sevilmenin çok değerli ve önemli olduğunu,22-İnsanın bir çok arkadaşının ama bir ya da iki tane dostunun olabileceğini,23-Hoşgörü ve enayilik arasındaki o ince çizgiyi farkedebilmeyi,24-Ağlamanın zayıflık göstergesi olmadığını aksine güzel bile olduğunu,25-İnsanın birçok konuştuğu kişinin arasında aynı frekansa sahip çok az kişi olabileceğini,26-İnsanın kendisini ne kadar doğru ve düzgün ifade ederse etsin karşısındakinin onu kişinin kendi ifade ettiği şekliyle değil kendi algılama şekline göre anlayabileceğini,27-Kimsenin ben de dahil olmak üzere dört dörtlük olmadığını,28-Herkesin kendi hayatında kendince birtakım hatalarının varolabileceğini,29-Konuşmadan önce iki kere düşünmem gerektiğini,30-En kötü kararın bile kararsızlıktan iyi olduğunu,31-Kişilik sahibi olmanın insana dünyada yaşayacağı çok nadir olan huzurlardan birini yaşattığını ve buna bağlı olarak insanın yanlışlarını da doğrularını da günahlarını da sevaplarını da kucaklaması gerektiğini yani kişinin önce kendisini sevmesi gerektiğini,32-Yaşamda saygının,saygı duymanın sevgi kadar önemli ve vazgeçilemez olduğunu,33-Her işte bir hayırın varolduğunu,34-Mutluluğun büyük başarılarda ya da büyük olan anlarda değil yaşamın en küçük ve en gizli anlarında saklı olduğunu,35-'Ahmak insan mutluluğu dağların zirvesinde bulur akıllı olan ise ayaklarının dibinde'...sözünün doğruluğunu,36-Şükretmenin ve sahip olduklarınla yetinmenin çok büyük ve önemli bir olgu olduğunu,37-Güzelliğin ya da çirkinliğin görenin gözünde varolduğunu,38-Güzellik ve yakışıklılık kavramlarının gerçekten esas alınmaması gerektiğini çünkü geçici olduğunu bana göre bunun şahsına münasırlıkta bir sözde bir tavırda bir düşüncede asıl bir ruhta gizli olduğunu ve baki olan güzelliğin ve yakışıklılığın bu olması gerektiğini,38-Cahilliğin gidebileceğini ama eşekliğin her dem baki kalabileceğini,39-Pratik zekanın çok önemli ve değerli olduğunu,40-Söylenilen ya da verilen sözlerin önemine ancak ve ancak davranışlarda gördüğümüz zaman inanmamız gerektiğini,41-Müziksiz ve danssız bir yaşamın varolamayacağını,42-Yaşın çoğu zaman önemli olmadığını ama çoğu zaman önemli olanın olgunluk olabileceğini,43-Güven duygusunun öncelikle zamana daha sonra da karşımdaki insana bağlı olduğunu,44-İnsan olmanın,vicdanının sesine kulak vermenin maalesef her insana has olamayacağını ve bunu gerçekleştirebilen bir insanın herşeye sahip olduğunu,bunun çok önemli bir erdem olduğunu,45-Her hatanın bir bedeli olması gerektiğini...Ve daha sayamayacağım,saymanın çok zaman alacağı ya da şu anda aklıma gelmeyen pek çok şey öğrendim.Hayata dair...Bunlar sadece yazabildiğim kadarıydı...Neyse,böyle bir başlığı bir zamanlar bir dergide okumuştum.Ordan çıktım yola ve şimdiye kadar 'yaşadığın hayat ne öğretti' diye sordum içimdeki küçük kıza...O da bunları söyledi bana...Son olarak aklıma son anda gelen birşeyi daha eklemek istiyorum müsaadenizle o da şu ki;46-Hayat bana kadınların Venüs'ten erkeklerin ise Mars'tan geldiğini öğretti. İşte bu kadar...Umarım çok samimi olarak yazmış olduğum bu yazıyı okumaktan keyif alırsınız.Paylaşım İçin Teşekkürler... :)
Cevapla
  • Benzer Konular
    Cevaplar
    Görüntüleme
    Son mesaj

Kimler çevrimiçi

Bu forumu görüntüleyen kullanıcılar: Hiç bir kayıtlı kullanıcı yok ve 3 misafir