Bir Japon tespiti
Bir Japon, Istanbul'da geçirdigi bir haftanin
sonunda fikri soruldugunda sunlari söylüyor:
Türkler'in evine gittiginizde, tanimasalar da buyur
ediyorlar. Siz oturmadan kimse oturmuyor. Siz
sofraya geçmeden kimse geçmiyor. En iyi yere sizi
oturtuyorlar. Siz yemege baslamadan kimse
baslamiyor. Zorla her yemekten tattiriyorlar. Siz
kalkmadan kimse, evin çocugu bile sofradan
kalkmiyor. Çay, kahve, meyve, ikram bitmiyor. Herkes
sizi rahat ettirmek için ugrasiyor. Kumandayi
elinize veriyorlar. Sirtiniza, altiniza yastik
konuyor. Yorgunluktan ölseler bile siz kalkmadan
kimse gidip yatmiyor. Gitmeye yeltendiginizde bu kez
birakmiyorlar. Yataklarini veriyorlar, kendileri
kanepede, koltukta yatiyor. Sonra evden çikiyorsunuz
ayni adamlar 180 derece degisiveriyor. Herkes
arabasini üstünüze sürüyor. Arabanin burnunu
çikarmazsaniz kimse yol vermiyor. Kornalar,
küfürler. Serit degistirmek bile mümkün degil.
Yayaysaniz isik olmayan bir geçitten mümkünü yok
geçemezsiniz.
Evde öyle, arabada böyle, nasil oluyor? Bu isi çözemedim.