Insan ruhunun akiskanligini hissedince baska bir ruha; o tek yürekteki, o genis bahcede tebessüm ciceklerinin aci$inin büyüsüne kapilmak ister. Ister bir ömrü boyunca aslinda..
Ruhun esi mutlak var, ama onu bulabilmek.. O hangi kuytularda kalmisa erisebilmek maksad..
Erisince de; engeller cikabilir ama, onlar yoktur aslinda.. Hersey sevgiyle yücelen o tek yüregin iradesine, dirayetine, anlayisina, saygisina, emegine bagli kalir...
Yani demem; maksad olsa da bulabilmek o ruhun özdesini, asil mühim olan o degil, bulunca tek yürek olabilmek.
zaten tek yürek olamıyorsan ne diye bulduğunu zannedeceksin ki ?
bide şu var bazen dedik ya başka faktörler devereye giriyo o faktörler senin kontrolünde değil ki takmayasın takmamak bana bağlı olsa ben takmazdım zaten ...
Tek yürek olamayip da bulabilmek de var. Sanmak degil bu.
Emek vermeden tek yürek olunamaz. Ruh esin icin bile olsa. Bulmak yeterli degildir o halde. Bir cicegi bile sulamaz isen, kaldi ki o garibim senin elinde bir saksiya mahkumsa, sonu da kuruyup gitmekle kalacaktir. Emek vermen gerekir ki boynunu bükmeden yasamaya devam etsin.
Baska faktörler de devreye girse, elbette takilmayacak diye birsey yok. Bu sorunlari üstlenip, üstesinden gelmek var tek yürek olup. Boyun egmeden yasamak icin, ' o tek yüregin ' ( ayri ayri degil ) savasmasi gerekir. Savasilmaz ise kaybetmek de var sonunda.
tek yürek olmayı becermek yada öyle kalabilmek zor erdemdir,çok fedakarlık ister..kimisi yüreğini alır gider,diğeri öylece bekler kalan yüreğin yanıbaşında..
herkes ister ama çok azı becerir tek yürek olmayı...becerenlerin elini öpmek lazım...
tükenmek ve tüketmek kolay değil,senn bende beni çoğaltırken....
Evet, vakit verseler olacak ta. Ziyaret bile edemediğini sevmek nasıl bir şey düşünsene. Roman konusu, hatta sinemaya uyarlanabilecek bişey. Zorlamanın da gereği yok, sürünmenin de. Kimseye bişey olduğu da yok sonuçta. Dürüstlükten uzaklaşmaktan başka bir işe yaramıyor. Onurlu oldu, öyle bitti...