yüreğimce,gönlümce ve kendimce ,insanların kederlerini paylaşmaya çalışıyorum,mutluluklarını paylaşacak birilerini nasılsa bulur insan,söz konusu mutsuzluk olunca,yangın yeri gibi olur ortalık.kaçar herkes..
eğer birilerinin yüreğindeki zehri bir damla olsun alabiliyorsam insan olduğumu anlıyorum bu benim mayamda var..ve bu aralar bütün dualarım alamutla...
ağlama...
ben yoksam yanında,
yoksa kirpiklerindeki tuzu dudaklarıyla kurulayacak biri..
ağlama...
ellerin yar elinde çırpınmıyorsa,
ve kanamıyorsa derin derin..
ağlama....
bir tebessümün olayım,
anlık bir gülüşün
iste yollarında sürgün
iste,aşk ile bezgin
iste ben sen oliyim,acılarınsa ben...
yeterki sen ağlama
ağlama....
tükenmek ve tüketmek kolay değil,senn bende beni çoğaltırken....
Ağlıyorum usul usul, ulu orta.
Gururla, silmeden gözyaşlarımı.
Yollarına döktüklerim kadar bir kez daha
ağlıyorum ulu orta....
Ne senden geçtim, ne de sensizlikten,
Sıcak bir dokunuşa hasret geçiyor ömrüm,
Yok yok yok yoksun,
Ağlıyorum ulu orta..........................................................
anlar elbet, bilir. tüter buram buram bir kır çiçeği gibi burnumda. Bir çift mavidir ufuklar ışıl ışıl uçuşur gözbebeklerimde. Yollar beni iyi tanır ben de yolları...