Her gün bir Hadis-i Şerif

[commando]

Bir hadis-i kudsîde Allah şöyle buyurmuştur: “Muhakkak ki İslam Dini benim hoşnut olduğum bir dindir. O dine ancak cömertlik ve güzel ahlâklı olmak yakışır. Dindarlığınızı, bu iki nitelik ile güzelleştirip yüceltin.” (Taberani)

İslâmiyet, Allah’ın insanlara gönderdiği son dindir. Hitabı evrensel, hüküleri cihan şumüldür. Kudsi bir hadiste, Allah, İslam dininin özellik ve güzelliğini gösterecek 2 temel vasıf üzerinde durmaktadır. Onlar da müslüman olan herkesin cömert ve güzel ahlaklı olmalarıdır. Müslümanlar, güzel ahlak ile cömertliği hayatlarının temel ilkesi olarak benimsemeli; bu yüksek vasıflara sahip olmak için gerekli ahlakî eğitime ve nefis terbiyesine önem vermelidirler.

[zeynep_1114]

Ebü Hüreyre radıyallahu anh'den rivayet edildiğine göre Resülullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

"Kendi yetimini veya başkasına ait bir yetimi himaye eden kimseyle ben, cennette şöyle yanyana bulunacağız."

Hadisin ravisi Malik İbni Enes, -Peygamber aleyhisselam'ın yaptığı gibi- işaret parmağıyla orta parmağını gösterdi.[1]

[commando]

Ebû Hüreyre radıyallahu anh'den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

"Cehennemliklerden kendilerini dünyada henüz görmediğim iki grup vardır: Biri, sığır kuyrukları gibi kırbaçlarla insanları döven bir topluluk. Diğeri, giyinmiş oldukları halde çıplak görünen ve öteki kadınları kendileri gibi giyinmeye zorlayan ve başları deve hörgücüne benzeyen kadınlardır. İşte bu kadınlar cennete giremedikleri gibi, şu kadar uzak mesafeden hissedilen kokusunu bile alamazlar."

Müslim, Cennet 52

Hadis-i Şeriften Öğrendiklerimiz

1. Kadın tavırlı olmaya çalışan erkekler ve erkeklere benzemeye çalışan kadınlar Peygamber Efendimiz tarafından lânetlenmişlerdir.

2. Tavır ve davranışlarında olduğu gibi giyim-kuşamlarında da karşı cinse özenen ve benzemeye çalışan erkek ve kadınlar lânetlenmiştir.

3. Zamanımızda hemen tüm çeşitleriyle görülen bu cinsler arası yozlaşan tavır ve ilişkilerin düzeltilmesi, toplumun yeterli ve sağlıklı bir İslâmî eğitimden geçirilmesi, nesillere canlı bir dinî kişilik kazandırılmasıyla mümkündür.

[baby7]

Kişinin namazının uzunluğu ve hutbesinin kısalığı onun fıkhının (ilminin) alametidir. Öyle ise, hutbeyi kısa, namazı uzun tutun.

[zeynep_1114]

Ebü Hüreyre radıyallahu anh'den rivayet edildiğine göre Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

"Kendisini (doğrudan) ilgilendirmeyen şeyi terketmesi, kişinin iyi müslüman oluşundandır."


Açıklamalar

Dünyada lüzumsuz, boş ve faydasız hiçbir şey yoktur. Allah Teala her yarattığını bir hikmete dayalı ve bir hizmete uygun yaratmıştır. Ancak herşeyin herkes için her zaman gerekli olması da hiç şüphesiz düşünülemez. İşte hadiste işaret buyurulan malayanî, "kişinin dinine ve dünyasına faydası olmayan şey" anlamındadır.

İnsanı doğrudan ilgilendirmeyen şeylere bu anlamda "lüzumsuz" veya "gereksiz" denilebilir. Halkımız "üstüne elzem olmayan işe karışma" derken, işte bu manayı dile getirmektedir.

[Sonsuz_Nur]

"kişi sevdiğiyle beraberdir" (Buharî, Edeb; 96; Müslim, Birr, 165; Tirmizî, Zühd, 50)


Sahabeden bir tanesi Peygamberimiz’e (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem) geliyor ve soruyor.

-Ya Resulallah! Kıyamet ne zaman kopacak?
-Kıyamet için ne hazırladın?
-Ya Resulallah! Ben öyle çok fazla namaz, oruç ve sadaka hazırlayamadım.
Lakin Allah (Celle Celalühû)’ı ve Rasülûnü (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem) çok seviyorum.
-“El mer’u mea ehabbe” Kişi sevdiğiyle beraberdir.

Kıyamet günü sevdiğinle haşr olunacaksın. O nereye Sen de oraya artık kimi seviyorsan, kimin peşinden, izinden, yolundan gidiyorsan ahirettede O’ nun arkasındasın hiç şüphen olmasın.

Peygamberimiz (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem)’in bir kölesi vardı. İsmi Sevban (Radıyallahu Anh) idi bir gün rengi sararmış solmuş, bet beniz kalmamış adeta...
Rasulallah Aleyhissalatü Vesselam sordu:
-Ey Sevban ne oldu Sana hastamısın?
-Ya Rasulallah! nasıl anlatayım bilmiyorum. Sizi o kadar seviyorum, o kadar seviyorumki bir an görmesem dayanamıyorum. Sensiz bir hayat düşünemiyorum. Şimdi burada yani dünyada beraberiz istediğim an Sizi görme imkânım var. Elhamdülillah. Lakin ahirette ne yapacağım Siz cennette çook Yüce makamlarda olacaksınız.

Oysa Ben?
Cennete giremezsem zaten yanmışım, eğer cennete girersem diye aklıma geldi.
Onun için korkuyorum bu hicrana asla tahammül edemem ve Sizi görmeden ne yaparım düşüncesiyle elim ayağımdan dermanım kesildi yüzümün rengi kaçtı.

Bunun üzerine ayet indi.

“Ve her kim Allah (Celle Celalühû)’a ve Peygamberlere itaat ederse işte onlar, Allah (Celle Celalühû)’ın kendilerine inam (lütuf) buyurmuş olduğu Nebiler, Sıddıklar, Şehitler ve Salih kişilerle beraberdirler Onlar ne güzel arkadaştırlarlar. (Nisa, 69)

Sahabenin sevgisi, muhabbeti öylesine şedid ve kuvvetli ki Ayet nazil olmasına sebep oluyor. Sonradan gelen ve kıyamete kadar gelecek olan ne kadar Peygamber Aşığı varsa ahirette Peygamber (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem) Efendimiz’le beraber olabileceği de bu ayetle müjdeleniyor.
Hz. Enes (Radıyallahu Anh) diyor ki: Sahabe-i Kiram bu söze (Kişi sevdiğiyle beraberdir) sevindikleri kadar hiçbir şeye sevinmemişlerdi. Çünkü Rasulallah’ın (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem) sevgisi onların damarlarına kadar işlemişti.
Hz. Zeyd’i Şehit edecekleri sırada dediler ki:

-Ey Zeyd! Allah (Celle Celalühû) adına doğru söyle, Senin yerine Muhammed’in (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem) boynunun vurulmasını, sende serbest bırakılarak çoluk, çocuğunun arasında huzur ve mutluluk içinde yaşamayı istermisin? Zeyd çok uzaklarda bitkin vaziyette halsiz bir durum da iken bu soruyu duyunca irkildi ve Aslan gibi kükredi:
-“Allah(Celle Celalühû)’a yemin ederim ki. Ben evde rahatça oturmamama karşılık, Rasulallah (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem)’ın bulunduğu yerde, O’na bir dikenin bile, batmasına tahammül edemem.” Bu cevabı işiten Kureyşliler şaşırıp kaldılar.
Orada Ebu Süfyan’da bulunuyordu ”Muhammed’in (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem) arkadaşlarının, O’nu sevmelerinin benzerini hiçbir yerde görmedim.” dedi. Bundan sonra Zeydi Şehid ettiler.
Sahabenin aşkı ve sevgisi böyleydi. Canımız feda olsun diyorlardı. Anam babam Sana feda olsun diyorlardı. Ve feda ediyorlardı da...
Şimdi ise birçoklarımız canımızı veririz diyoruz, lakin tüyümüzü dahi veremiyoruz. Olmaz! olmamalı...
Ciddi ve şuurlu müslüman olmalıyız, fedakar olmalıyız. Zamanımızdan fedakârlık yapacağız, malımızdan fedakârlık yapacağız, gerekirse canımızdan fedakârlık yapacağız.
Hz. Enes (Radıyallahu Anh) rivayet ediyor: Rasulallah (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem) buyurdu ki:
-“Sizden hiç biriniz Beni kendi babasından, evladından ve bütün insanlardan daha çok sevmedikçe kamil mümin olamaz...
Hz. Bilal-i Habeşi (Radıyallahu Anh) vefat edeceği zaman hanımının başucundan ayrılmasından dolayı üzüntüye kapılarak dedi ki:

-Eyvahhh! ayrılık ne acı! Bilali Habeşi (Radıyallahu Anh):

-Sübhanallah...
Ne tatlı ne güzel şey yarın Muhammed Mustafa’yı (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem) göreceğim. Sahabeleri ile buluşacağım.” diyordu.

Hudeybiye anlaşmasında;
Urve elçi olarak gelmişti. Sahabe-i Kiram’ı göz ucuyla takip ediyordu. Gördü ki; O’nun Ashabı, faraza o aksırsa da ağzından bir damla tükürük birinin eline düşse, hemen onu teberrüken yüzüne gözüne sürerdi. O, Ashabına bir iş teklif etse, hepsi birden koşuşur, abdest almaya kalksa, onun suyunu dökmek için birbiriyle savaşırlardı adeta. O konuşurken, herkes sesini kısar huzurunda O’nun aşırı saygılarından dolayı yüzüne dikkatle bakamıyorlardı bile...
Urve dostlarının yanına dönünce dedi ki:

-Ben nice meliklere elçi gitmişimdir. Ben Kayser’in, Necaşi’nin ve Kisra’nın huzurunda bulundum, ama yemin ederim; Muhammed’e (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem) Ashabının gösterdiği ta’zim ve itaatin hiçbir melike yapıldığına şahid olmadım.Sahabe-i Kiram’ın hali budur. Rasulallah (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem)’a böylesine bir bağlılık ve itaat içinde idiler. Mevla (Celle Celalühû) Habibini, Sevgilisini, zamanlar içerisinden kendi zamanlarında gönderiyor, bu ne devlet, bu ne bahtiyarlık efendim. Sahabe-i Kiram bu fırsatı hiç kaçırır mı? Nasıl istifade etmeleri gerekiyorsa öyle istifade ettiler.
Neyi getirdiyse aldılar, neden nehyettiyse kaçtılar.
Oysa bizler Sevgili Peygamberimiz (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem)’i hakkıyla tanıyamadık, bilemedik, sevemedik...
Bir futbol takımı için destanlar yazıldı, Hatta bir şarkıcı yurda gelmediği için intihar edenler oldu. Acaip ve garaip kılıklı, cinsiyeti tartışma konusu olan bir popçuyu dinlerken kendinden geçen ve ona dokunmayı en büyük şeref sayan bir gençlik var...

[zeynep_1114]

نَّ فِي الْجَسَدِ مُضْغَةً إِذَا صَلَحَتْ صَلَحَ الْجَسَدُ كُلُّهُ

وَإِذَا فَسَدَتْ فَسَدَ الْجَسَدُ كُلُّهُ ألاَ وَهِيَ الْقَلْبُ

İnsanda bir organ vardır. Eğer o sağlıklı ise bütün vücut sağlıklı olur; eğer o bozulursa bütün vücut bozulur. Dikkat edin! O, kalptir.

Buhârî, Îmân, 39; Müslim, Müsâkât, 107.

[commando]

“Ya Eba Zer! Ne tedbirli olmak gibi bir akıllılık, Ne haramdan kaçınmak gibi bir Allah’a bağlılık, Ne de güzel ahlak sahibi olmak gibi bir dindarlık söz konusu olabilir.”
(İbn-i Hibban)

Bu hadiste, mü’mine 3 önemli tavsiye yapılmaktadır. Birincisi, her konuda tedbiri elden bırakmamaktır. Tedbirli hareket eden kimseden daha akıllı bir insan düşünülemez. Tedbir, aklı kullanmanın zirvesidir. İkincisi, haramdan kaçınmaktan daha üstün Allah’a bağlılık tasavvur edilemez. İnsan nefsi haramlara meyillidir. Haramdan korunmak nefisle ciddi bir mücadeleyi ve sabrı gerektirir. Bunu ise Allah’a tam bağlı takva sahipleri yapabilirler. Üçüncüsü de, güzel ahlak sahibi olmaktan daha üstün bir dindarlık söz konusu olamaz. Bilinçli dindarlık, ancak güzel ahlâk sahibi olmakla tamamlanır.

[commando]

İbni Ömer radıyallahu anhümâ'dan rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

"Hiçbiriniz kesinlikle sol eliyle yiyip içmesin. Zira şeytan soluyla yer, soluyla içer."

Müslim, Eşribe 107. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Et'ime 19; Tirmizî, Et'ime 6; İbni Mâce, Et'ime 8

Hadislerden Öğrendiklerimiz

1. Sağ elle yiyip içmek müstehap, özürsüz olarak sol elle bu işleri yapmak mekruhtur.

2. Şeytan gibi davranmaktan, onun yaptığı gibi yapmaktan kaçınmak gerekir.

3. Anne ve babaların çocuklarına sofra âdâbını öğretmeleri lâzımdır.

4. Yahudî ve hıristiyanlara benzememek, müslümanların özenle sürdürmeleri gereken kimlik ve kişilik görevleridir.

5. İslâm, ilke ve uygulama olarak insanın doğasına en uyumlu dindir ve bu uyumun günlük hayata yansımasını istemektedir.

Günlük hayatını Kur'an ilkelerine ve sünnetteki uygulamalara göre tanzim eden kimse, hayatını Allah'ın istediği şekilde yaşamış olur.

Şeytana veya Ehl-i kitab'a benzemekte hiç bir hayır ve iyilik yoktur.

[prenses_67]

emeğine sağlık