Gözlerinin rengi, bugün yine derindi deniz kadar ve yokluğun kadar karanlık. Öykülerimin tek bilinmezi gözlerin, tek alışılmışı gözlerimin buğusu.
Gözlerin uzak gönlün kadar ama hep karanlığı günümde, gecemde. Her sabah, gökyüzünden alır karanlık maviliğini ve derinliğini gözlerin. Her akşam da geçtiğim dar sokakların çıkmazları ve yine karanlıkları gözlerinde. Derinlik ve karanlık kanına kardeş oldu gözlerinde, gözlerim gözlerine hasret olalı.
Ve bugün yine gönlümdeki pembe düşlerin gölgesi ayaklarımın altında; eziyorum onları gözlerinin karanlığında, çıkmaz dar sokaklarda seni andığım, aradığım bu şehirde de.
Acılı, yorgun yokluğun gözlerimdeki buğulu kandillerime rüzgarını savurdu; her kandil sana dair çaresiz bir umut! Katili oldu yokluğun; umutlarımın. Ağladım!
Gözyaşımı bugün gönlüme değil gönlüne akıttım: derinliği arttı gözlerinin, rengi karanlık hâlâ!...
Sevgiyle-Sevgiliye…
"Kapat gözlerini ve bana bak: Ben diye ne varsa gördüğün, işte o senin yokluğun… (Cezmi Ersöz)"
A$k ;)
Kimler çevrimiçi
Bu forumu görüntüleyen kullanıcılar: Hiç bir kayıtlı kullanıcı yok ve 2 misafir