Hiçbir güç, düş gücü kadar güçlü değildir

[ComiC]

Genç yönetmen yeni filmi için yüzü
düzgün, kamera karşısında rahat, düş gücü gelişkin bir kadın
oyuncu arıyordu.
Gazeteye ilan vererek adayları davet etmişti.
Gün boyu peş peşe girdiği mülakatlardan yorgundu.
O, kendine yeni bir kahve koyarken, sıradaki oyuncu adayını içeri
aldılar.
Alımlı genç kız, yüzünde meraklı bir tebessümle deneme kamerasının
karşısına oturdu ve yönetmenle sohbete başladı.
Adı Emile Muller'di.
Kısa hasbıhalden sonra yönetmen değişik bir şey denemiş olmak için
"Çantanızı açıp bana içindekileri birer birer anlatır mısınız?"
dedi.
Genç kız arkadaki çantaya uzandı.
Fermuvarını açtı.
Önce eline gelen iri kırmızı elmayı çıkarıp anlattı "Bu elmayı
sabah tezgah başında meyvelerini parlatırken gördüğüm manav hediye
etti. Çok iştahlı bakmış olmalıyım."
Sonra bir kitap çıkardı.
Henüz kitabın ilk sayfalarında olduğunu ve okuduğu satırlardan çok
etkilendiğini anlattı. Romanın baş kahramanının dalaverelerinden
söz etti.
Ardından bir gazete çıkardı İş aranıyor ilanını orada okumuştu.
Listede, başvuracağı başka işler de vardı.
Sonra makyaj çantası, ajandası ve not defteri...
Yönetmen, bu sonuncudan rasgele bir sayfa çevirip okumasını
isteyince defteri açıp mahcup bir edayla okudu genç kız...
Özel duygulardı okudukları...
Derken çantanın gizli bölmesine attı elini...
Oradan iki fotoğraf çıkardı.
Biri uyuyan genç bir adam fotoğrafıydı "Sevgilim" diye açıkladı
"Fotoğraf çektirmeyi hiç sevmez de...
Ancak uykudayken çekebiliyorum fotoğrafını..."
İkinci fotoğrafın annesinin evlenmeden önceki hali olduğunu
söyledi. O halini şimdikinden daha çok seviyordu.
Genç kızın, çantadan çıkarıp büyük doğallıkla anlattığı her bir
nesne, bir yapbozun parçaları gibi onun hayatından kesitler
sunuyordu.
* * *
Bu oyun, 15 dakika kadar sürdü.
Sonunda yönetmen Emile'e teşekkür etti.
Çıkarken kapıdaki görevliye telefonunu bırakmasını söyledi.
"Arkadaşlar gelecek hafta sizi arar" dedi.
Emile çıkarken, yönetmenin asistanı girdi içeri...
Dışarıda bekleyen daha pek çok aday vardı.
Yönetmen gerindi.
Kısa bir mola vermek istediğini söyledi.
Hala aradığını bulamamıştı.
Yeni bir kahve doldururken karşısındaki sandalyeye asılı çantaya
ilişti gözü...
Biraz önce içindekilerin birer birer anlatıldığı çantaydı bu...
Telaşla asistanını uyardı "Giden kız çantasını unutmuş, hemen
koşup yetiştirsene..."
Asistan kız sandalyeye baktı ve "Yoo... O benim çantam" dedi.
Yönetmen, koltuğundan ok gibi fırlayıp kapıya seğirtti.
Aradığı oyuncuyu bulmuştu.
* * *
20 dakikalık bu siyah - beyaz Fransız filmini geçen hafta, 10.
Avrupa Filmleri Festivali'nde izledim.
Kısa filmin adı, filmdeki kızın adıydı "Emile Muller"
Yönetmeni Yvon Marciano...
Konusu "Hiçbir güç, düş gücü kadar güçlü değildir."

Can Dündar

[commando]

fevkalade...Oyunculuk dediğin nedir?... işte budur.. Bir filmde görmüştüm Juri idi filmin adı juri secmede uzman bir adam bindiği taksinin söförü buranın yabancısı oldugunu söylemesi uzerine... Öyle oldugu halde olmadıgını kanıtmak için taksiye şöyle bir goz atıp.. Annesinin hastanede oldugunu adamın her pazar kiliseye gidip annesinin evde kalması için karısını razı etmek için dua ettiğini falan söyledi...hepsi dogruydu..dondu kurudu kaldı tabi taksici... Gözlem her ne kadar cem yılmaz ın sakalarına konu olsa da cok işler halledebilen bir yetenek..hayal gucu ve butun olasıkları akıldan gecirip dogru olanı cıkarabilme ..