Anne zannetmeki günler geçti de
Değişti evvelki hissim git gide
Bir hırçın çocuğum değişmez huyum
Seneler geçse de ben yine buyum
Senden umuyorum teselli yine
Bu gün şefkatine, muhabbetine
Zanneder misin ki yok ihtiyacım
Belki eskisinden daha muhtacım.
Dünyanın tükenmez kederlerinden
Kalbim kırılsa da böyle derinden
Hayatım büsbütün yes'e kapılmaz
Teselli bulurum içimden biraz
O derin sevgini hatırlarımda
Her gece hıçkıran dudaklarımda
Hasretle anılan senin adın var
Beni aldatmadı, sevdi daima
Bu humma başka sevgilerden yadigar anne!
Sevmeyen sevenden bahtiyar annne!
Sorma ki başımdan çok şey geçtimi
Ahh. .. anlatsam sergüzeştimi
Nasıl terkedildim nasıl atıldım
Anne aldatıldım aldatıldım
Belki her zamankinden fazla severken
Bir lahza bahtiyar olayım derken
Bilmezsin kaç gece böyle ağladım
Şimdi tecrübem var artık anladım
Aşk, o bir masalmış yalanmış meğer
Seven bir kalp için sığınılacak yer
Yalnız o kucakmış, yalnız o dizmiş
İnsanlar ne kadar merhametsizmiş...
Orhan SEYFİ ORHON