Ben,umutlarımı yakarak ısındım,
Yokluğunun zemheri soğuklarında..
Tükendi onlarda sonunda,
Yakacak bir şey kalmadı geriye..
Yokluğun, öyle soğuk ki,
Buzul sarkıkları gibi,saplanırken yüreğime,
Gene de ölemem,kahretsin..
Kıyamam içinde sen olan bir yüreğe..
Tükendim lâkin,
Ölüme çeyrek kala,zaman durdu nafile..?
Hasretin diken oldu yüreğimde..
Kurur diye bekledim,lâkin nafile..
Göz yaşlarım suladı her gün,
Ben kurusun dedikçe..
Büyüdükçe büyüdü içimde,
Sardı yüreğimi git gide..
Tükendim lâkin,
Ölüme çeyrek kala,zaman durdu nafile..?
Acılar mı..?
Gidişinin yanında hiç kalır sonrasındakiler..
Yokluğunda alıştım acıya belki de,kim bilir..?
Geri de bıraktığın yürek, aynı değil..
Ben,ben değilim..!
Gittin gideli, ben,bende değilim..!
Tükendim lâkin..
Aslında,hiç bir şey aynı değil..
Dünya bile kendinde değil..?
Güneşte lekeler var..!
Ay şavkını arıyor,sen gittin gideli..
Düştüğü yerde kaybetmiş kendini,gözlerinde..
Yıldızlar,göz kırpmayı unuttular..?
Takılı kalmışlar onlarda gözlerinde..
Baharda gelmeyi unuttu,oda gitti seninle..
Kış kaldı bir tek senden geriye..
Tükendim lâkin..
Anlayacağın ;
Sen gittin gideli,mevsimler değişti..
Dünya değişti,ben değiştim..
Değişmeyen tek şey var,kahretsin..
Her şeye rağmen,sana olan sevgim..
Birde ; Zemheri soğuklarda yanan yüreğim..
Tükendim lâkin..?