cuma hutbesi

[umiturkmez]

YETİM: CENÂB-I HAKK’IN İNSANLIĞA
EMANETİ
Muhterem Müslümanlar!
Uhud savaşı sona ermiş, Müslümanlar
Medine’ye dönmüştü. Küçük bir çocuk
Peygamberimize yaklaşarak “Babama ne oldu?”
diye sordu. Allah Resûlü’nün ağzından “Baban
şehit oldu, Allah ona rahmet etsin” sözleri
dökülüverdi. Bunun üzerine çocuk ağlamaya
başladı. Rahmet Elçisi (s.a.s) bu duruma
dayanamadı, çocuğu bağrına basıp “Ağlama”
diye teselli etti. Sonra da “Ben senin baban
olayım, Âişe de senin annen olsun istemez
misin? buyurdu. Çocuğun yüzünde güller
açmıştı. Sevinçle “Evet! Çok isterim” dedi. Allah
Resûlü (s.a.s), şehidin emanetini kucaklamış, ona
yalnızlığını ve yetim olduğunu unutturmuştu.1
Aziz Müminler!
Yüce dinimiz İslam, yetimleri himaye
etmeyi, koruyup gözetmeyi emreder. Onlara karşı
duyarlı davranmayı, şefkat ve merhametle
yaklaşmayı öğütler. Zira yetimler, Cenâb-ı
Hakk’ın hepimize emanet ettiği masum kullarıdır.
Sevgili Peygamberimiz (s.a.s), bir hadis-i
şeriflerinde bu gerçeğe şöyle işaret eder:
“Müslümanların evleri arasında en hayırlı ev,
içinde kendisine iyi davranılan bir yetimin
bulunduğu evdir.”2
Kıymetli Müslümanlar!
Yetimleri ihmal etmek, onları yalnız ve
ilgisiz bırakmak büyük bir vebaldir. Yetimlerin
haklarını çiğnemek, mallarına el uzatmak
sorumluluğu ağır bir günahtır. Nitekim Yüce
Rabbimiz Kur’an-ı Kerim’de bizi şöyle uyarır:
“Öyleyse sakın yetimi ezme! El açıp isteyeni de
sakın azarlama. Ve Rabbinin nimetini, minnet
ve şükranla an.”3
Değerli Müminler!
Resûl-i Ekrem (s.a.s), bir defasında işaret
ve orta parmağını bir araya getirerek “Ben ve
yetime kol kanat geren kimse, cennette böyle
yan yana olacağız”4 buyurmuştur.
Resûlüllah’a yürekten bağlı olan aziz
milletimiz tarih boyunca yetime, kimsesize,
mağdura, mazluma kucak açmıştır. Bizler de
bugün aynı şuurla yetimlerimize gönüllerimizi
açalım. Gözlerindeki ışıltıyı, yüzlerindeki sevinci
artırmak için çaba gösterelim. Güzel ahlaklı ve
iyi eğitimli bireyler olarak yetişmelerine katkı
sunalım. Maddi ve manevi bakımdan yanlarında
olup geleceklerine umut taşıyalım. Unutmayalım
ki yetime el uzatmak, Rabbimizin rızasını
kazanmaktır.

1
İbn Hacer, İsâbe, I, 302.
2
İbn Mâce, Edeb, 6.
3 Duhâ, 93/9-11.
4 Buhârî, Talâk, 25.

[umiturkmez]

İNFAK TOPLUMUN ŞİFASIDIR
Muhterem Müslümanlar!
Okuduğum ayet-i kerimede Yüce Rabbimiz
şöyle buyuruyor: “Herhangi birinize ölüm gelip
de, ‘Ey Rabbim! Beni yakın bir zamana kadar
geciktirsen de sadaka verip iyilerden olsam!’
demeden önce, size rızık olarak verdiğimiz
şeylerden Allah yolunda infak edin.”
1
Okuduğum hadis-i kutsîde Resûl-i Ekrem
(s.a.s), Cenâb-ı Hakk’ın şöyle buyurduğunu bizlere
haber veriyor: “Ey Âdemoğlu! İnfak et ki, ben de
sana infak edeyim.”2
Aziz Müminler!
İnfak, Allah’ın bize emanet ettiği mal ve
servetten, verdiği nimetlerden başkalarına da ikram
etmektir. İhtiyaç sahiplerini koruyup gözetmek,
onlara kol kanat germektir. Ailemize, akrabamıza,
komşumuza, din kardeşimize hâsılı tüm insanlığa
faydalı olmak için çaba göstermektir.
Kıymetli Müslümanlar!
İnfak, beden ve ruhlara şifadır. Bizler, infakla
nefsimizi ve malımızı arındırırız. Üzüntü ve kederi
paylaşır, Rabbimizin hoşnutluğunu kazanırız.
İnfak, toplumlara da şifadır. Kardeşlerimizle
aramızdaki ahenk, huzur, birlik ve beraberlik infakla
pekişir. Yardımlaşma ve dayanışma, infakla
yaygınlaşır. Ve nihayet müminler infakla Cenâb-ı
Hakk’ın nusretine nail olur. Nitekim Peygamber
Efendimiz (s.a.s) bir hadis-i şerifinde şöyle
buyurmaktadır: “Kul, kardeşinin yardımında
olduğu sürece, Allah da onun yardımcısı olur.”3
Değerli Müminler!
Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulur: “Allah’a
karşı gelmekten sakınanların mallarında, muhtaç
ve yoksullar için bir hak vardır.”4
O halde, kardeşlerimizin üzerimizdeki
haklarını gönül huzuru içinde onlara ulaştıralım.
Fakir ve yoksullara, yetim ve kimsesizlere destek
olalım. Fitre ve zekâtımızla başta akraba ve
komşularımız olmak üzere bütün ihtiyaç sahiplerinin
dertlerine derman olmaya çalışalım. Unutmayalım
ki, sevdiğimiz şeylerden Allah yolunda infak
etmedikçe iyiliğe asla ulaşamayız.5
Aziz Müslümanlar!
Türkiye Diyanet Vakfımız, her yıl olduğu gibi
bu yıl da “Kardeşlerini Unutma, Beklenen Sensin”
şiarıyla hayır ve hasenatımızı, fitre ve zekâtımızı
ihtiyaç sahipleriyle buluşturmaya devam ediyor. İl
ve ilçe müftülüklerimiz aracılığıyla ya da vakfımızın
kurumsal web sayfası üzerinden bu yardım
seferberliğimize katkıda bulunabilirsiniz. Ayrıca
inşaatı devam eden üniversite camilerimiz için
Cuma namazı sonrası yardımlarınıza başvuracağız.
Yaptığımız ve yapacağımız bütün yardımların
makbul olmasını Cenâb-ı Hak’tan niyaz ediyorum.

1 Münâfikûn, 63/10.
2 Müslim, Zekât, 36.
3 Ebû Dâvûd, Edeb, 60.
4 Zâriyât, 51/19.
5 Âli İmrân, 3/92.