Günler günleri kovaladı, aylar ayları ve döndüm evime yeniden. Döndüm başladığım, durulduğum, karıştığım ve bugünlerde kaybolduğum yere. Karar vermek zor, verilen kararı uygulamak daha zormuş meğer. Değişmem gerek, değişmeyi istediğimden emin değilim, neyin daha iyi olduğundan da. Zaten karışığım, gelen gidende hayrına çeviriyor beynimdeki şimşir kaşığı, ocağın üstündeki bir tencere çorba gibiyim. Yana yana ölüyorum.
bütün cuma saat 12:30 dan sonra kanalları karıştırdım ve seçtiğim bir kaç müzik kanallarını degiştirerek müzik dinledim koltugun içine gömülmüş vaziyetteyim üzerimde bir pike elimde kütüphaneden aldıgım bir kitap okumak istiyorum çümkü şimdi çok iyi anlayabilirim ama içimden gelmiyor ...bu konuşmayı içimden yaparken sana yazabilimek için defterime yazmak geldi ben unutsam bile defterim unutmazdı hani demişler ya söz uçar yazı kalır yazım bitti ama kalemim durmuyor arkada yine slow bir müzik ayaklarım acıya karşı yürümekte beynim ise hala karmaşamı çözmekle uğraşıyor demekki bazı şeyleri çok içimde tutmuşum ama gerçewk acıdır eger içimde tutmayı dışıma yansıtınca başkaları üzülüyor yada uzaydan geldiğimi düşünüyor bak şimdi ritim bozuldu bil bakalım ne çalıyor Kıraç'tan Ayşe'm bu şarkı şimdi benden uzkta olan biricik anneme gitsin çenemdüştü yine durmuş olan zamanım bu yazıyı yazarken akıt gitti ...şimdi müzik yine slow Aslı güngörden adını bilmediğim bir şarkısı var sözleri;
neden herkes aşkta şanlı değil ...
ne yazik ki buna bende dahil ...
akşam oldu ne yaptığımı anlatmayacagım sayfalar sürebilir şimdi fark ettim ben sana(defterim) yazı yazarken hiç bir yeşe tarih koymuyorum ilginç ...daha önden çizmiş oldugum kara kalem gülüme ton verirken tıpkı öglen oldugu gibi kendi kendime konuştugumu fark ettim ve o zamanda yaptıgım gibi şimdi sana yazı yazıyorum bu gün ilgiç olanları fark etme günüm her halde hani kolumdan hiç çıkarmadıgım mavi bilekliğim var ya onun gibi işe başladıgım dan beri kelebekli yeşil bilekliğim var ya onuda hiç çıkarmadığımı fark ettim ...şu anda tek başıma ışıkları yanan bir evin odasında oturmaktayım saay 10:07 daha erken sanırım 3 saat daha yada sabaha kadar kitap okuyabilrim ...
kitabımı bir günde bitirdim koca bir haftayıda bir anıda ...düşünüyorum dalıp dalıp gidiyorum ama ne düşündüğümü ben bile bilmiyorum ...neyi ...vaya kimi düşündüğümü işte çıkmazda olmak, kaybolmak böyle bir şey , düşünüp ne düşündüğünü bilmemek,
üzülüp ne için üzüldüğünü biklmemek ,
sevip neyi ve ya kimi sevdiğini bilmemek ,
sevinip ne için sevindiğini bilmemek ,
belkide bunu düşünüyorumdur ne dersin ?
Sevgili günlük,
Bugünde geç uyandım tabi, bu şaşılacak birşey değil artık. Misafirim gelecek. Ne pişirsem ne yapsam bilmiyorum. Kahvaltıda yapmadım, canım hiçbirşey istemiyor. Off sıkıldım.