Mustafa Hebip - Yoruldum

[aysuyildirim]

Kendimden yoruldum
Sürekli maske takmaktan İçim Kan ağlarken İnsanlara gülmekten yoruldum ...

sahte gülücükler saçmaktan...

yoruldum...


insanların egolarını tatmin etmekten yoruldum..


Çok sinirliyken bile Sakin olma zorunluluğundan yoruldum ...


Hıçkırarak ağlamak isterken Gözyaşlarımı içime akıtmaktan
Delice severken içimden dağlara denizlere Hoyratça esen rüzgara toprağa kuşlara Seviyorum diye haykırmak isterken Susmaktan yoruldum ...

seni seviyorum diyememekten..


Mavinin her tonunda kaybolmak isterken Siyaha esir olmaktan yoruldum...


her zaman hüzün ve kederin bana kalmasından....

yoruldum..


Kendimden yoruldum ...


Hep güçlü olmak ne zordur Hep sorumluluk sahibi olmak Her zaman haklı olmak Herseyi bilmek zorunda olmak Ruhum yoruldu...


iki yüzlü insanların oyunundan..


dost görünüp dost olmayanlardan..


yüzüme gülüp arkandan kuyumu kazanlardan...


insanları kırmamak ugruna susmaktan ..


çok ama çok yoruldum..


Çocukken genç olmak Gençken olgun olmak Çok zor yoruldum


Çabuk tükettim ömrümü Yarınlarımı.....


Umutlarımı.....


Duygularımı.......

MUSTAFA HEBİP