Eteklerimden Dökülür Aşk /şiir paylaşım

[ayg]

Eteklerimden Dökülür Aşk!

Salkım saçak bir hayat
Saçaklarına tutunan ben
Ya düşersem!
Ya tutan olmazsa ellerimden
Yaşamayı, yaşlanmayı bir kenara bırak!
Ya koparsa ipler, seyredemeden

Daha dün
Belki de
Zihnimden silinmiş bir gün
Ürküten sessizliğe inat
Gölgenle sevişirken zifir gecede
Senli hayaller umarsızdı, gerçekler fesat
Kelepçeli kâbuslar
İpe astığım düşüncelerden
Yeniden dirildiler

Ne sen sordun adını, ne de ben
Daha döllenmeden rahimlerde
İsimsiz doğdu bütün bebekler
Kilidi pas tutmuş
Giz mabetlerinde

Kudurası öfkem ve aciz esaretim
Gem vurulmuş dilim, mil çekilmiş gözlerim
Kem gelir miydi aşk adına söylenmiş sözler
Ya tükenirse mecal, kalmazsa cesaretim
Özlem özümde, sevgin yüreğimde
Büyüdükçe büyüyorken
Artık fark etmiyor
Gelmesen de, görmesem de
Görünmese de güneş, tan yerinde

Mavi kusuyor bak deniz
Yeşil; diplerde, derinlerde
Dokunsam ayakucumla kenarına
Köpürür dalgalar, vurur dizlerime
Biliyorum kavrasa belimden, çekecek kendine
Yeşil derinlerde, ben derinlerde…

Bir gün aşarım belki çizgiyi
İçimde hakikat istencinin taşmış hâli
Eteklerimden dökülür aşk
Eriyip ummana karışır
Sensizliğe alışır
Tükenirim

Tanrı’ya seslenirim
Yokluğuna inat
Ya da
“Gel gör beni” derim
Gelmesen de,
Fark etmiyor artık
Ben umudun eşiğinde
Ellerim semaya açık
Beklerim…

Şair: Necla Alptekin