'O gün hava çok bozuktu
Durmadan gök gürlüyor,bardaktan boşanır gibi yağmur yağıyordu.
Küçük kız yine de her sabah ki gibi annesinin sesiyle uyanmış,kahvaltısını etmiş ve her gün yürüyerek gittiği okuluna doğru yola koyulmuştu.
Ancak gökyüzünde şimşekler birbiri ardına ve o kadar gürültüyle çakıyordu ki,küçük kızın annesi ”Yavrum,bu havada yolda yürürken korkmasın?” diye telaşlandı.
Arabasına atladığı gibi yolda kızını aramaya başladı,baktı,küçük kızı az ilerideydi.
Minik minik adımlarla yürüyor ama ne zaman şimşek çaksa durup gökyüzüne bakıyor ve gülümsüyordu.
Annesi önce bir anlam veremedi ama kızının niye böyle yaptığını çok merak etmişti.
Nihayet arabayla yaklaşıp sordu :”Yavrum,hiç korkmadın mı bu havada yalnız yürümekten?” Hem ne zaman şimşek çaksa durup yukarı bakarak ne yapıyorsun öyle?”
Küçük kız cevap verdi:”Gülümsüyorum.Çünkü melekler fotoğrafımı çekiyorlar!”
Her korktugumuz gercekten cocuk gıbı dusunerek kurtula bılsek keşke...