yatsı ve mum
Bitti sanmıştım gittiğinde bütün umutlarım
ayakta kalır sanmıştım bütün yıkıntıların
sever sanmıştım bütün aşıkların
hayal kırıklığıymış meğerse bütün çabalarım
belki birgün sende dönersin diye
ben hala buğulu camlarla çocuklaşıyorum
gelmeyeceğini bile bile
bu işin sonu yok belki
yok bir ufuk baktığında dümeninden
sen yanlış bir rotadasın belli
bense rotasız bir tarih bilincinden
eski püskü giysilerle bir fark yaratmaya çalışıyorum
bütün farkım hala aynı ahmaklık çabalarım
insanlar deliye hasret kalmış
ben hala akıllı rolü yapıyorum
belkide kimse bilmeyecek senin arkandan ne kadar yıprandığımı
bilmesinler
ben güçlü görünmeye çalışıyorum
yıkıldığımda biliyorum tutmayacak ellerin
kaldırmayacak beni yerden ayaktaykende tutmadığı gibi ellerimi ellerin
Sevme beni boşver
zaten yakışmıyordu ki elerime ellerin
yalancının mumu yatsıya kadar yanacak biliyorum
benim yatsıya kadar yaşayacağım ne malum
ölümlerden ölüm beğensem her şıkkın baş harfinde sen varsın
sen sadece kendinle mi yaşarsın
emrah ateş- yalancının mumu hiç sönmez ki yatsılarda...