Geç kalmışlıkların pişmanlıkları
İçimde yer edinmiş duruyorken
Özgürlüğümün mahkum edildiği yerde
Gardiyanlara düşman büyüyor yüreğim
Attığım her adımı planlamaktan sıkıldım
Attığım adımdan , nefes alış verişime kadar
Hatta vicdanımı bile planlıyorken
Nasıl insanlığımı kaybetmeden yaşayabilirim ki?
İsteyip de yapamadığım her şey pişmanlığım
Çılgınlıklar var isteyip de yapamadığım
Çok üzgünüm
Özür dilerim küçük çocuk kendim olamadım!
Cesur görünürken korkudan ölüyorum
Cesur olmak...
İstediklerimi yapamıyorken
Nasıl olur da cesur olabilirim ki?
Attığım adımdan korkarım , konuşmaktan
Ağlamaktan , yalvarmaktan , herşeyden...
Bu kadar korkarken hayattan
Nasıl cesur olabilirim?
Yara almaktan korkarım aslında
Zaten yeterince kan kaybediyorken
Duygularımı da kaybetmekten korkarım
Kendimi kaybetmekten korkarım...
İsteyip de yapamadığım herşey pişmanlığım
Umutlarım , sevinçlerim , mutluluklarım
Yarım kalmış hikayelerle dolu yüreğim
Elbet sonum hayır olacak biliyorum...