Vuslata beş kaldı demeyi ne kadar isterdim. Oysa vuslata daha 335 gün, 11 saat var.
Korkmamalıyım yanmaktan. Çünkü yakan yanıyor, özlenen özlüyor. Bu, teselli vermeli bize değil mi Korkmuyorum yanmaktan, aşk tenimi yakarken lime lime olmaktan demiştim ya bir şair misali. Bülbül olup ötsem mi, sükuna bulanıp sussam mı?..
Bu nasıl bir sınav sevgili? Sen beni, ben de seni anlamaya mı çalışalım, kendi acımıza mı yanalım. Benim ne halde olduğumu biliyor musun? diye haykırırken ben, sen Ne halde olduğumu anlayamazsın diyorsun. Ben yapayalnızlığı, sen kalabalık yalnızlığı doldurup doldurup içiyoruz. Susamış gibi
Gök gözlerini arıyorum, sımsıcak bedenini, derin soluklarını. Gözlerimi açtığımda seni yanımda bulmalıyım. Üşüten gecelerde güneş gibi ısıtmalısın ruhumu. Oysa soğuğum. Güneşsiz kaldık sevgili Sen soğuk gece vakitlerinde koğuştaki 22 kişiyle uyurken yapayalnız, ben korkunç bir sessizliğin içinde odamda seni sayıklıyorum.
Her telefon çalışında ruhum titriyor. Her sesini duyuşumda seni daha çok özlüyorum.
Yok sayıyorsun 2005i. Defterinden siliyorsun her günü. Bugün sildiğin 30uncu gün olacak. Ve belki bayram diye birkaç günlük vuslat yaşatacak kafesin sahipleri. Ve kuşlar gerisin geri kafeslerine dönecek eninde sonunda. Günleri öldürmek nasıl bir duygu? Kurşun izi kalıyor mu? Kalmıyor mu yoksa? Ne kadar kan akıyor günlerden? Birkaç damla mı? Peki öldürürken günleri, sen kendini de vuruyor musun? Yoksa her gün biraz daha mı ölüyorsun?
Sesin bana ölümü haykırıyor. Olmamalı. Aşk yaşamaktır. Soğuk savaşlarda sımsıcak kalabilmektir inadına. Ölümü bana getirme sevgili. Bırak giden asker geri dönsün. Her şey vatan için! diye geçen her gün Özgürlüğüne kavuşman için
bu bir askerlik anısı ve arkadaşın yaşı askerliğe müsait değil yani ben onun kendi acıları olduğu sanmıyorum ama yazı çok güzel ve içten teşekkürler paylaşım için
Ey Aşk! Üzülerek söylüyorum ki; Bu insanlar seni haketmiyor...
Günleri;aylara,yıllara bağlarsın..Farklı geri sayımlar çıkartırsın.Görenler hayret eder. Değişik bir duygudur.Gün saymak,tablolar hazırlamak kendi çapında..Kargo göndermek,kargo almak,çalan telefonlara "o" diye koşmak...Bazense bir kaç gün ardarda bulamamak.Hem tatlıdır bu duygu mutlu eder insanı,hem de acıdır ,.. yakar yüreğini cayır cayır...
Başkaları gitmiş olur, gidince;
Bir sen yakınsın, uzakta kalınca..