Yalnızlığı, ağlamayı bilir misin?

[GRaPHeR]

Bilirmisin yalnizlik ne demek?.. Bilir misin gökyuzundeki yildizlardan medet ummayi?.. Uzattin mi elini bir yildiz boyunca, belki tutarim diye farkinda olmadan?

Uykusuz kalmayi bilirmisin sabaha kadar?. Hic kustun mu hayata?. Aslinda kendindir kustugun kucugum?.
Kapatip gozunu hayaller kurdugun oldu mu gelecege dair?. Bazen kucuk bir masumiyet belirir tebessumunde, bazen gozunde hircin bakislar.
Kizdin mi kaderine gunlerce?. Kendini taniyamadigin oldu mu hic?.Bazen cesaret edemeyen konusmaya ve bazen de hic susmayan sen.

Sevdin mi birini?. Her yagmur yagisinda saatlerce bekledin mi sevdigini pencerenin onunde?

Bir yudum sevgi dilendigin oldu mu, sert bakislardan?. Yaslanacak bir omuz aramadin mi?. Birden güldügün oldu mu sebepsiz?. Her siirde kendinden bir seyler bulmadin mi hic?. Rüyalarda yasadigin oldu mu hayatini, istemedigin oldu mu uyanmayi?.
Baktigin ama goremedigin oldu mu etrafi?. Ufak bir sorunu buyutup olmeyi de mi istemedin hic?

Sebebini bilmedigin bir agirlik cokmedi mi ustune?.
Buyudugunu farkedip zamana dusman oldun mu?.
Hecelerin az geldigi, kelimelerin yetmedigi oldu mu duygularini anlatmaya?.
Agladigin oldu mu sebepsizce sabaha kadar?. Belki sen aglamati bilmiyorsunndur , sevmeyi bilmedigin gibi.

Iki damla yasdegildir aglamak. Once huzunlenmek, sonra dusunmek, hayal etmek.. Anilari yasamak, buyuk bir ozlem icinde o kucuk oyuncak bebege sarilmak.
Iste budur aglamak ve yeniden yasamak

Alıntı...

[GRaPHeR]

yalnızlık bana yar olmuş, değil anlamak...
geceler boyu beklerim tek bir yıldız kaysında "bana gel desin" diyebileyim...
sen zaten benim geleceğimdin hayaller boştu çünkü sen tamamiyle gerçektin benimdin ama artık sende hayalsin geleceğimde...
ben zaten hiç tanımadım ki kendimi ama sende kendimi buldum seni kaybedince kendimide kaybettim...
ben seni sevdim, pencere önünden değil yağmurlarda güneş yüzümü kavursa bile ayrılmadım belki 2 dakika görürüm diye...
sevgi en büyük isteğim ama bana çok gördün, hani omuzunda her zaman ağlayabilirdim şimdi nerdesin?
ben kendim şiir olmuşum, her şiirde ben, ben olduğum kadar sende vardın...
ölüm uykusuna yatmak hep istedim...
bu yük artık bana taşıyamacağım kadar ağır gelmeye başladı...
ben hiç büyümek istemedim ki, zaten düşmanım herşeye...
beni hiç dinlemedin, dinlemiceksinde...

ve bu yazdığımıda hiçbir zaman göremiceksin...

GRaPHeR

[LeyLi]

Bedenim yorgun, ruhum dingin,
ruhum isyanda inkar ediyor artık yaşadığı bedeni,
şimdi hayatın bir köşesinde yalnızlık bekliyor,
Diğer bir köşesinde de ben.