Canım biricik eşimin anısına

[ushuaia]

(Bir yerde okudum. Duyguları beni çok etkiledi. Sizler ile paylaşmak istedim. Umarım beğenirsiniz.)



Canım biricik eşimin anısına


Anlatmak kolay değil . Sen gideli bugün tam tamına 11 yıl bitti. Cebelleşiyorum kendimle...Şimdi yazacaklarımdan sonra ne hissedeceğimden bile emin değilim...

Tarih 21/ekim /1995, Herkes suskun , herkes şaşkın. İçimde ölen biri var.
Yası ta şuracıkta. İnanmak çok zor , inanmak imkansız...Ne olduğuna ne de olmadığına . Geceler kabus , bir tanesi afillisinden karabasan... Çığlık çığlığa geceler ve de suskun !

Şaşkınlıktan kısacık kesilen saçlar , uzun süreli bir seyehat ve unutulmamaya çalışılan anılar...

Yo , güçsüz değilim ben . Susuyorsam anlatamayacağımı bildiğimden. Anlatmak imkansız . Hayat bir kez daha durdu tüm heybetiyle karşımda. O kadar çaresizdim ki... Kimseye ya da bildiğim hiç bir şeye yükleyemiyorum nedenleri. Sorularım havada asılı. Neden, neden...Bilim sandıklarımız bile cevap veremiyor sorularıma. Matematik bile suskun artık karşımda! Bildiğim bunun adı ölüm...


Saçlarınını okşuyorum rüyamda. Elini tutuyorum , seni öpüyorum...göğsüne yaslanıyorum, sana sarılıyorum bir daha hiç kaybetmiyecesine. .. Giderken isyanlar ettim, yalvardım ama doğa kanunu karşısında susmak zorunda kaldım...Elim kolum çaresiz, bir başıma kaldım o soğuk hastahane koridorlarında. ..

İçimdeki bu isyan ve beynimde ki bu çığlıık darmadağın ettin beni. Şimdi hiç bir şeye isim takamıyorum. Hak ettiğin tüm sıfatları yaldızlarla koymuşum isminin başına. Hatta bunca yıl kullandığın ismimi silip yeni bir isim bile takmışım kendime sadece senin için.

" Sen olmasan diyorum , gerisi gelmiyor " demiştim sana, son kez . Sen yoksun ũmdi , geriye kalan senden hatıra biricik kızımız, hatırlanmamak istenen bir dolu hatıra....

Oysa ben nasıl unuturum seni . Bunca yıl oldu hala unutamadım seni... sen benim biricik aşkımdın, ilk sevgilimdin. ..Beni sen yarattın...seninle olgunlaştım, bir kuşun yavrusu gibi uçmayı öğrettin bana... Gökyüzü şimdi çok güzel, uçmak güzel, ah canım yanımda olabilsen keşke. Benim göremediklerimi, sen görsen anlatsan bana gene...Gerçekten çok yalnızım. Varlığının o kısacık döneminde artık çok daha fazla güvenmişim kendime. Ölüşün kötü benim için.

Hiç bir insanı unutmak, bir insandan vaz geçmek, bir insanı hayatından sonsuza kadar çıkartmak zorunda kalmak ne demek, ancak yaşayan bilir...

Her an kapından içeri gülümseyerek gireceğini bekleyip, ama aslında hiç gelmeyeceĩni bilmek kadar
kötü ne olabilir ki...

Bu kadar özleyip onu görememek, ona dokunamamak onu işitememek, bu kadar kötü bir duygu olamaz...

Belki şu an üzerimdedir gözleri diye paranoyalar yaşamak ne zordur? Ne kadar eritir insanı farketmeden.
şiirin dizeleri gibi;

Yoksun..
Yok…
Yani hiç kalbin atmamış;
Yani hiç nefes almamış;
Yani hiç varolmamış gibi…
Masal gibi…
Bir varmış;
Bir yokmuş;
Varmış
Yokmuş
YOK….

Ölüm ne kadar insafsız…Göğsümde keskin bir acının her türlü şiddetini yaşattı bana, varolmaktan yok olmak zamanına geçişin…hala yaşatıyor değişik şiddetlerde.

Artık “Sensiz” bir hayatın başladığı ilk saniye anladım, durmadan söylediğin o cümlenin anlamını. İnsan hayatının kıymetini anlamalı sözünü...


“Nerdesin benim küçük mucizem?
Hadi gelip kapıyı çalsana.
Hadi kokunu burnuma,
Yüzünü elime dayasana.


VARSIN…
Yani kalbin atmasa da…
Yani nefes almasan da…
Yani masal gibi…
Bir varmış bir yokmuş diye başlayan,
Kötü başlasa da iyi biten,
İnsanların dilinde,kitapların sayfalarında,
Dünya döndükçe,ağızdan ağıza…
Unutulmayan masallar gibi…

Kuyruklu bir yıldız gibi…
Yüz yılda bir gelip pırıltılarını savuran
Kısa anlık mutluluklar yaşatıp,
Kaybolup karanlığa giden…
Uzaklara ışıklarını saçan
ve benim bir daha göremeyeceğimi bildiğim halde
Beklediğim özlediğim…
O bir avuç pırıltıya ömrümü harcadığım bir yıldız gibi
Ömrüm boyunca hep bende varolacaksın, unutulmayacaksın…

Evet hayat devam etti , ediyor da. Savuruyor beni, bazen tökezletiyor. En olmadık sevdaya tutturuyor beni. Kızımla beni büyütüyor hayat. Dimdik yürüyoruz hayatın engebeli yolunda...

[Glfm]

Kuyruklu bir yıldız gibi…
Yüz yılda bir gelip pırıltılarını savuran
Kısa anlık mutluluklar yaşatıp,
Kaybolup karanlığa giden…
Uzaklara ışıklarını saçan
ve benim bir daha göremeyeceğimi bildiğim halde
Beklediğim özlediğim…
O bir avuç pırıltıya ömrümü harcadığım bir yıldız gibi
Ömrüm boyunca hep bende varolacaksın, unutulmayacaksın…

Çok içten yazılmışi çok etkilendim, Allah ayrımasın sevenleri

[kadiremrah]

ellerine sağlık