Tesekkür ediyorum. Benim de öyle.
Iyi de gidisi, geri dönmeyisi demek olmuyor. Her zaman icin degil. Bu ister sevgili, ister bir dost, ister bir akran, ister ir kardes, ister bir arkadas olsun.. Yani birsey yitirmiyorsun, geri dönecegini biliyorsan, ya da sezinliyorsan, ya da daha da iyi diyeyim * biliyorsan *. Insan biliyor, gidenin ya da birakilanin geri dönüp dönmeyecegini. Bunu kesin biliyor. En azindan ben bildim hep. Ve yanilmadim da simdiye dek hic. Dile kolay 26 sene.
Sen farkli bir bosluktan bahsetmissin.. Lakin demem o ki, bosluk denen sey yok aslinda; cünkü karsilikli oldugunu bildiginde; özlem aci cektirmiyor. Aksine güzellestiriyor herseyi. Bunu tüm yüregimle diyebilirim. Seni de anliyorum. Belki de yasantilarimizin farkli olmasindandir. Benimkisi git gellerde bir yasam, hersey birakip gelmek zorundayim herzaman. En büyük özlem, geri dönüssüz; kismen diyebilirim ki ölümden baska birsey olmaz. Ki anca yasananlar avutur beni o zaman da. Ama fani olan diger özlemler mutluluk benim icin, ki aci bile olsa sonu. Ki gitseler bile, birsey yitirmeyisim, aksine güzellesmesi ondan. Belki sevdiklerimin, hep geri dönmesindendir. Bir kisi haric. Ki onun da dönmemesi gerekiyor; böyle uzaktayken de mutluyuz. Dönmeyiste de. Cünkü yollarin ayiririmin bilincindeyiz. Ki o mutlu oldugunca ben mutluyum. Ve yeni yuvasinda mutlu oldugunu biliyorum ki, o herseye deger.
Ince mevzular.