Yangınlar içindeyken yüreğim,
Avuçlarıyla su taşıyan,
İşgale gelirken korkularım,
Benimle birlikte savaşan,
Bir yalnızlığım, bir sen kaldın.
Alkole boğulmuş bir gecede,
Senin güzel gözlerinde,
Beni kendime getiren,
Gözlerinde kendimi buldukça,
Çocuksu oldu sevinçlerim,
Altın işlemeli hançeri,
Yüreğime saplarken kimsesizliğim,
Kanarken sabaha dek yaralarım,
Tuz basmayıp, yaralarımı saran,
Hayalinle bir sen kaldın.
Bir sen kaldın bende,
Kendimde bile durmayan ruhum,
Firari olup vururken kendini,
Çıkmaz sokaklara,
Sensizliğin vurgun saatlerinde,
Gittiğin anı gösterirken,
Yelkovanla akrep bir yerde,
Seni hiçbir an,
Hatta aldığım her nefeste,
Denesem de unutamadım.
İzin vermedi ki anılarımız,
Bende bir sen kaldın.
Gözlerinde yok muyum?
Unuttun mu yoksa beni,
Hayalim sende de kimliksiz mi?
Haberin de gelmedi kaç zamandır.
Kuşlar selamını iletmedi,
Yoksa kendimi mi kandırmaktayım?
Hala benimsin düşünceleriyle,
Bende bir sen kaldın.
Nikotin kokan ellerim,
Üşürken yokluğunun ayazında,
Seni yazardım bekleyişlerimde,
Gemiler demirlemişken limana,
Deniz fenerlerini yakmıştım.
Sıkılmak bilmediğim bir ümitle,
Seni bana getirir diyerek,
Aydınlatmak istemiştim yollarını,
Dostlarım beni dinlemeden,
İnfaz etmişken varlığımı,
Hayattan bile vazgeçmek istedim.
Yüreğimde, bedenimde sen vardın.
Seninleyken, hayalin yanımdayken,
Sevgili yüreğimin kanadını kıramadım.
Sonra vazgeçtim her şeyden,
Bende bir sen kaldın.
Vazgeçilmezim olan sen,
Bende kaldın.
*alıntı
