Çocukluğumuzun önemli kahramanlarından Ayşegül, kimi zaman hastalanırdı öykülerde, kimi zaman okula başlar ya da farklı bir coğrafyaya yola çıkardı.Onun seyahatleri çocukların küçük dünyalarında kapılar açar, hayal dünyalarını her satır arasında farklı bir heyecana taşırdı.
Bu kitapların okurlarıyla birlikte Ayşegül de büyüdü ve kirlenen dünyaya daha içeriden bakma imkânı buldu. Kemal Gökmanın çizgi romanında Ayşegül bu defa zayıflamış, yorgunluktan gözlerinin altı çökmüş haliyle; pembe dünyadan sıyrılarak hayatın gerçeklerinin en acı yaşandığı bir mecraya, Iraka gidiyor. Kemal Gökmanın Ayşegülü Iraka götürme nedeni, alışılmışlıkları kaşıyarak altından duyarlılıkları çıkarmak. İnsanların yastık altı vicdanlarında bir tentürdiyot olmaktansa, küçük bir kesik, yara olmak. Zira küçük bir yara, küçük bir acı olmalı ki acının evrensel boyutlarını hissedebilmek için bir arzu olsun. Altı aylık hazırlık, dört aylık çizimin ardından Ayşegül Iraktayı ortaya çıkarmış çizer, serinin bundan sonraki kitabında Ayşegül Tatildeyi çizmek istiyor. Fakat görünen o ki Ayşegülün bir sonraki yolculuğu da Ortadoğunun farklı bir ülkesinde gerçekleşecek..
ne çok okurdum..bir de köpeği vardı sanırım bunun.. ayşegül tatile giderdi falan ah ah. keşke atmasaydım şöyle bir göz gezdirirdim nostalji yapardım.sağol vişnecim..ayşegülü de uydurdular zamana.
[i]*Her yeni başlayan macera
Heyecan dolu çilek kokar.. ;) [/i]
ah ,ah ne günlerdi o günler hayatımın baharında Ayşegül ile coşar ,Ayşegül ile ağlardım (hatırmıyorum ağlatıyor muydu?)Şaka bir yana gerçekten eğlenceli kitaplardı..Keşke atmasaydım....zaten bir ayşegül bir de şeker kız candy vardı... bilmem hatırlarmısınız ama Candy nın sevdiği sarışın bir çocuk vardı ona aşık olmuştum(çocukluk)
