Sen Bendin Aslında

[SEYiT-HAN]

Sen Bendin Aslında

Küstüğünü sanırdım Yıldızım
Yüzün hep asık, ağlamaklıydın her zaman.
Solmuş yanakların, gözlerin parlak değildi eskisi gibi.
Gülerdin halime, sevinirdin benimle ve ağlardın...

Biliyorum Sen, Bendin aslında...

Rüyalarım anlamsız gelir kimi zaman
Sonu olmayan boşluk gibi.
Rüyaların gündüzleri gizlendiğini
Geceleri gündüz ettiklerini sanırdım.

Hep aydınlık başlarya güzel rüyalar,
Ben istedim diye güzel,
Ben istedim diye kötü olur yaşadıklarım.
Ama hep sevmişimdir rüyayı.

Kâbus olup beni terletir kimi zaman
Yada yapamadıklarım olur rüyam
Keşke dedirtir, aratır o cesareti, heyecanı
Ve yapmalıyım olur bazen; mutlu olurum hep.

Ben bugün sensiz rüya gördüm Yıldızım
Aldattım seni belki ama
Güldürdüm seni ya, yine parlaksın eskisi gibi
Ve yine sevdiğin var, üşümüyorsun uzaklarda yalnız.

İlk seni aradım gece gökyüzümde;
Son bir dileğim kalmıştı ya senden istemediğim,
Hep onun için saklıyorum dediğim,
Kullanıyorum onun için işte, Seviyorum artık.

Gülersin tabi...
Ordan komikti herşey sana zaten.
Ama ağlardın ya benimle,
Artık ağlama işte. Mutlu ol hep.
Son dileğim sen oldun benim...

Affet..., inanmadım dileklerime
Gerçekleşmez sandım hiçbir zaman.
Olduya işte.. seveni buldum,
Sevileni buldum sonunda!

Dedimya multu ol sende artık ve hep parlak.
Unutmadım!
En bulutlu gecemde bile, perdemi araladın;
Odamda yalnız bırakmadın beni.
Hep anlattım, hep bendim konuşan belki
Ama beni hep sevdin, biliyorum...

Sana onu anlatmak,
Onu senle tekrar yaşamak isterdim
Ama ikimizde biliyoruz ki
Sen, Bendin aslında...

Ve ikimizde onu deli gibi, Deli
Veysel kadar aşık
`Belki adına şarkılar yazamıyoruz ama;
Bütün sevenlerden daha çok Seviyoruz

[n_e_f_r_e_t_t]

İYİİİ ÇOK GÜZELLL