yapabildiğim susmak ve beklemek....

[vLad]

Yapabildiğim tek şey susmak;
Her defasında bağırdığım sevgimi
Ve her gece yalnızlığın koynunda
Uyuyarak yarım bıraktığım hayallerimi...
Hala çözebilmiş değilim nedenini bu suskunluğun
Belki umut eksikliği belkide korku
Herhangi bir cümlenin herhangi bir kelimesinde
Takılıp kalıyorum her seferinde
Bir türlü olmuyor yapmak istediklerim
Belki demek ve her saniyesini hayatın
Yanındaymış gibi yaşamak olsa gerek
Tek kurtuluş yolu bu aşkın...


Sensizlik bir hastalık
Yavaş yavaş işleniyor damarlarıma
Bir yol var sana gelen biliyorum
Ama bulamıyorum bu karanlıkta
Benden başkası sana ulaşacak..
Korkusuyla geçiyor her dakikam...
Bundan kendimi alamıyorum...
Daha sende ne olduğumu bile bilmiyorum;
Bir umut belki sen söylersin diye beklerken
Başka hiçbirşey gelmiyorum elimden
Geçen zamana hayıflanıyorum...
Sensiz; günler hızla akıyor avuçlarımdan
Ne yaşadığımı anlayamıyorum...


Artık yeter, sevmiyor beni deyip
İçimden silip atmaya çalışıyorum seni
Ama bende o kadar yer etmişsin ki
Yüreğim razı olmuyor bırakmaya sevgini..
Ve öyle alışmışım ki varlığına
Bu isyandan sonra yinede tek yapabildiğim susmak işte...

[vLad]

ve bilmek; sev(il)mediğini bilmek,
kurşun gibi ağır..

ve sevmek; yine de seni sevmek,
adın gibi sonsuz..

ve yaşamak; sevdayı sende yaşamak,
acılarını sevda sanarak

ve ölmek; ellerinde çaresizlikten ölmek,
hergün dirilerek bin kez ölmek

ve unutmak; bir anda seni unutmak,
kıyametin kopuşudur

ve ağlamak;
ne umdum ne buldumlara

ve kopmak; yaşamdan yavaş yavaş
aşkınla şizofrenik bir vaka olmak..

ve yürümek; uzun uzun,dünyayı dolaşırmışcasına
ayakların parçalanırcasına

ve düşmek; o soğuk kayalıklardan,o güzelim gözlere...
sana hasret,toprağa düşmek...