BakirkÖyden Mektup Var

[Khes]

Sensizdim kendime bir iş aradım,
Baştan savıp asabımı bozdular...
Hatırşinas dostlarıma uğradım,
Sağolsunlar müdür beye yazdılar...

Müdür bey gerçekten yufka yürekmiş,
İşim inşaatta kazma kürekmiş,
Bir sağlık raporu almam gerekmiş,
Tam teşekkül hastaneye yazdılar…

Yağışlı gözümün hazan çağı da,
Olur olmaz yerde başlar ağıda,
Sinir servisine giden kağıda,
Aklından zoru var, diye yazdılar…

Bir saat anlattım tek bir buseni,
Doktorlar efsane sandılar seni,
Belki de alaya aldılar beni,
Belki palavracı diye kızdılar…

Bir ara sensizlik krizim tuttu,
Bilmem ki o anda ne olup bitti...
Hekimler heyeti havale etti,
Acil vak’a Bakırköy’e yazdılar.

Bu çağda bu sevda abes dediler,
Cezası çelikten kafes dediler,
Ben kime ne yaptım, ne istediler,
Bana bu çukuru niye kazdılar…

Burda ne sen varsın, ne de bir iş var,
Üç adım voltalık gidiş geliş var...
En ayıp sözlerle kaplı dört duvar,
Bunca küfrü kime, niye yazdılar…

Açmak için zahmet etme zarf açık,
Hala bana sevgin varsa birazcık,
Mektubumu alır almaz yola çık,
Gözyaşlarım bir acayip azdılar…


CEMAL SAFİ

[CaGLa2]

Ayrılırken



Ayrılmak için yapmıştım hazırlığımı
Topladım bütün eşyalarımı
Tam kapıdan atarken adımımı
Hatırladım benim ile yaşayan dostlarımı
Elimdeki eşyalarımı bıraktım kapı önüne
Elveda demek için odamda kalanların hepsine
Elveda ışık, ayna, tavan, sandalye
Elveda lavabo,masa,oda ve pencere
Diyerek kapatırken odamın kapısını
Elveda dediğim masamın yanına gittim
Açtım hemen oracıkta kasasını
Unutmuştum orada kardeş hatırasını
Onları da alıp koydum eşyalarımın içine
Sadık dostlarımı terk ederken sessizce
Onlardan beni ayıran anahtar kaldı elimde
Bu ayrıldığım dostlar benim kardeşimdi
Onlarla yaşar, onlarla olurdum, çünkü
Onlar benim hayatımın her şeyiydi
Hep yardımcı olurdu onlar bendeki
Derde, kedere, neşeye ve sevincime
Bitmeyen çilemede kısaca her şeyime
Artık onlardan ayrılıyorum üzgün bir şekilde
Son bir kez daha elveda sevdiklerime
Elveda onları koruyan evime.


Cahit Pehlivan