Anne'm tek dostum...

[barbar]

Anne'm; Tek Dostum...

dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum,
aynı acılara saplanıyor heveslerim...
Kimi dost bilip sarılsam da
kaçıyor yüreğimden birer birer
tek dost sensin, biliyorum.

Öyle ya seninle and içtik,
seninle karar kıldık ömrü paylaşmaya,
Moladan sonra terk edilen istasyonlar gibi yalnız
gidiyor bütün dostlar...

ve ben yine sana sarılıyorum acılarımla
hepsini göğüsleyip almaya çalışıyorsun,
bir sen yalnız bırakmadıın beni,
artık sende bu tenhalığıma alışıyorsun.

Yine aynı gürültü,
ve aynı buruk tadım,
bir kaç gün adını yazsamda dostların günlüğüme,
yine yalnız kaldım.
ve dönüp sana geldim yine
sana sarıldım yalnız ve çaresizce
beni bir sen bırakmadın...

Sen çektin cefamı benim,
hep sen sardın Anne beni,
beni bir tek sen bırakmadın...

12 Temmuz 2005 14:41
S.B Sıhhiye

Mustafa Çelebi Çetinkaya
alıntıdır.

anneler paylaşılmaz tek dosttur.Ya sizin için öylemidir?[/b]

[GreenAngel]

Anneler paylaşılmaz tek dosttur
Paylaşım için sağol mükemmel bir yazı...

[barbar]

Sevdazan abim sağolsun onun şiiri

[grace]

Haklarını ödeyemeyeceğimiz insanlar..iyi ki varlar ve uzun yıllar biizmle olsunlar..Paylaşımlar için teşekkürler..

[tush]

Mt - Canım Anem

Bir de gönlüm ağlasın şimdi
Gözlerini yum , sus kulaklarını aç da dinle
Bir masaldı yaşadığım
Kendimi zambakların altında hayat cennetlerinde sandığım
Çiçeklerine sarıldığım baharlarda
Canım annemin gül kokan kucağında yaşadığım
Kahramanı küçük elleri maket gemiler yapan
Göz yaşlarında yüzdürüp
Şeker yanaklarından altın güneşlerini topladığım canım annem
Sen benim bitanem deyip gözlerimi öper
Geceleri seçerdin şiirlerimi dinlemek için
Yüreğinden meltemler geçerken yüzüme üflerdin nefesini
Sözlerini nameler süzerken gönlüme salardın neşeleri
Melek olup geldiğin günleri
Masallarını dinlediğim geceleri
Kucağına alışın beni
Boş sayfalara çizdiğin mutluluğun resmini
Bu hayatı bana cenneti,dişini,seni ne çok sevişimi
Beni bu dünyada anlayan tek kişi
Canım annem,bitanem
Sen gideli bu yürekten 6 koca sene geçti


NAKARAT

Hak ettiğin yerdesin , mekanın cennetim
Sen benimsin , ben meleğin
Yalnızlığa derman gözlerimden akan yüreğimde inan ki seni


5 yaşındaydı hayat ve incir ağaçlarının tepelerindeydim
Gözlerinde uçurtmalar uçurur,manilerini dinlerdim sabırsızca her gece
Koca bir canavar sanırdım kendimi deniz kenarlarında bana kıyıdan el sallayan elma şekeri yanaklarını görünce
Koş derdim , hiç durma , gönlüne sarıl
Uç derdim hiç bakma
Semaya katıl ve asıl anlımdan öpüp beni rüyalara teslim ederken
Nasıl da bilirdin uyumadığımı
Uyuyor gibi yapıp seni aldattığımı
Nasıl geçti bak kaç sene ilk baharlarında ömrün
Ekmek arası peynirle beni okula ilk getirişindi hayat dediğim
8 yaşında olmuştu canavar ve bu hayat dramasında rolümü ezberleyemeden sahne aldığım yalnızlıktı okul ve çocuklukta

[grace]

tush gerçekten oldukça etkileyici ve duygu yüklü bir şiir olmuş..Kim yazdıysa ellerine, yüreğine sağlık..Keşke onları hiç kaybetmesek..Ömür boyu bizimle olsalar..

[tush]

Kesinlikle öyle grace..

[Emre_org]

Paylaşımlar çok güzel. (tush,barbar16)Sağolun.

[mooniron]

[qreen]

Hayattaki en değerli varlık.. yeri doldurulamicak tek insan..
canım annem cennette şimdi..