Seninle başlamıştık biz bu yola
Nasıl unuturum o tanıştığımız günü,
Sen ve ben lise kıyafetlerinin,
İçinde başlamıştık bu aşka.
Beraber gezerdik el ele
Sahilde bizim bankda otururduk,
Gündüzden geceye kadar
Birbirimize sarılırdık.
Gündüz bulutlar, gece yıldızlar
Bizim aşkımızın şahidi olurdu.
Bulutlar yıldızlar bile aşkımızı kıskanırdı
Biz ölesiye severken birbirimizi.
Seni nasıl unuturum ben
O gözlerini, dudaklarını, saçlarını
Nasıl unuturum o güzel yüzünü
Beni benden bitiren o yüzünü unutamam.
Ama şimdi sen beni yalnız bıraktın
Hayatta tek kaldım.
Benim aldığım nefesken,
Senin yaşadığın bu olay nefesimi kesti.
Artık seni unutamam,
O oturduğumuz bankda artık tek başımayım.
Şahitlerimiz olan bulutların ve yıldızların,
Arkasındasın sen artık.
Her baktığımda bulutlara ve yıldızlara,
Onlara soruyorum artık seni.
Ama kimse bana cevap vermiyo,
Seni kimse bana anlatmıyo.
Seni gerçekten çok sevdim,
Sen benim bebeğimdin.
Seni artık asla unutamam kalbimdesin,
Bunu bil ki seni sonsuza kadar seveceğim.
Seni unutmayacağım BEBEĞİM UNUTMAYACAĞIM.
NOT: Bu şiir yaşanmış bir olaydır, yaşayan ise şairdir