bir temmuz da ikindi üzeri veyahut akşam üzeri
ben ve loş sokak, ankaranın ortasında
insanlar da loş, gözlerinde akşamın özlemi
akşam üzeri veya akşam, yaşamın kıyısında
sokağın sonundaki cadde, şehre açılan kapı
ev önü sahipleri, meskenlemiş sokağı
bir yandan sıcak, bir yandan sonbahar rüzgarı
belki akşam belki sabah, belki de yoktur adı
belki hayal, belki gerçek
belki göz yanılması
sevgilinin gözlerinde gördüğüm rüyadır belki
akşamdan akşama özlerim bu günleri