Sen mükemmelsin..

[ilmurat]

SEN MÜKEMMELSİN ..

İyi bilinen bir konuşmacı,

seminerine 20 dolarlık bir banknotu göstererek başladı.
200 kişinin bulunduğu odaya, bu parayı kim ister diye sordu ve eller kalkmaya başladı ve konuşmacı bu parayı sizlerden birine vereceğim fakat öncelikle bazı şeyler yapacağım dedi.
Parayı önce buruşturdu, ve dinleyicilere hala bu parayı isteyen var mı diye sordu, eller yine havadaydı.
Bu sefer, konuşmacu peki bunu yaparsam dedi ve $ 20 i yere attı onun üstüne bastı, ezdi, pisletti ve para şimdi pis ve buruşuktu, fakat eller yine havadaydı ve o parayı herkes istiyordu. Ve konuşmacı şöyle dedi arkadaşlarım burada çok önemli bir şey öğrendiniz, burada paraya ne yaptıysam hiç önemli değil onu yinede istiyorsunuz, çünkü benim ona yaptığım şeyler onun değerini
düşürmedi, o hala 20dolar.
Hayatımızda çoğu kez verdiğimiz kararlar veya hayat şartları nedeniyle hırpalanır, canımız
acıtılır, yerden yere vuruluruz, kendimizi kötu hissederiz, fakat ne olduğu
yada ne olacağı önemli değil, hiçbir zaman değerimizi kaybetmeyiz,
temiz yada pis, hırpalanmış yada kırılmış, bunların
hiçbiri önemli değildir. Seni sevenler senin ne kadar değerli
olduğunu her zaman bileceklerdir, hayatımızın değeri ne yaptığımız, veya kimi tanıdığımızla değil kim olduğumuzla alakalıdır. Sen mükemmelsin, bunu asla unutma.

Her zaman elinde olanları düşün olmayanları değil......

[keops]

hiç kimse mükemmel değildir ve yaptıklarımız peşimizi bırakmaz bi şekilde karşımıza çıkar hayatımızda olanlarda mükemmel değildir onlarında hataları peşimizdedir ve acıtır ama biz mükemmeli isteriz bu böyle sürüp gider

[ilmurat]

Günlerden bir gün, köylerden birinde, adamın birinin eşeği, kuyunun birine düşmüş. Niye düşer, nasıl düşer sormayın. Eşek bu. Düşmüş işte. Belki kör bir kuyuydu, ağzı tahtayla kapatılmıştı belki, üzerine de toprak dökülmüştü. Zamanla tahta çürüdü,zayıfladı, toprakta biten otlari yemek isteyen eseğin ağırlığını çekemedi ve güm. Hayvancık saatlerce acı içinde kıvrandı, bağırdı kendi dilinde. Ayıptır söylemesi, anırdı yani. Sesini duyan sahibi gelip baktı ki vaziyet kötü. Zavallı eşeği kuyunun dibinde melul mahzun bakınıyor. Üstelik yaralanmis. Karşılaştığı bu durumda kendini eşeği kadar zavallı hisseden adamcağız köylüleri yardıma çağırdı.Ne yapsak, ne etsek, nasıl çıkarsak soruları havada kaldı. Sonunda karar verildi ki kurtarmak için çalışmaya değmez. Tek çare, kuyuyu toprakla örtmek. Ellerine aldıkları küreklerle etraftan kuyunun içine toprak attılar. Zavallı hayvan, üzerine gelen toprakları, her seferinde silkinerek dibe döktü. Ayaklarının altına aldığı toprak sayesinde her an biraz daha yukseldi ve sonunda yukarıya kadar çıkmış oldu. Köylüler ağzı açık bakakaldı. Hayat, bazen bizim de üzerimize abanır.(Ne bazeni, çoğu zaman.) Toz toprakla örtmeye calışanlar çok olur. Bunlarla basetmenin tek yolu, yakınıp sızlanmak değil, düşünüp silkinmek ve kurtulmak, aydınlığa adım atmaktır. Kör kuyuda olsak bile...!

[keops]

sonuncusu güzeldi "eşşek" kadar olmak lazım sanırım

[zeynep_1114]

Her zaman elinde olanları düşün olmayanları değil......

zaten bunu yapabilsek her daim mutlu olabilirdik değil mi?ama ne çare ki insanoğlu hiçbirzaman elindeki ile yetinmiyor hep daha fazlasını istiyor.

[elfE]

arkadaşlar çok güzel şeyler söylemişsiniz

[Glfm]

Evet iki yazı da çok güzel ve sizin düşünceleriniz de... Teşekkürler.