Sessiz geceler benim için sığınılan bir liman sanki. Kendimi bulup bulup kaybettiğim karanlıkta, şöyle bir uğradığım kelime hazinem de bir anlam ifade etmiyor. Düşünüyorum da bu güne kadar hep; gibi yazmışım, gibi okumuşum, gibi söylemişim ve en önemlisi; gibi sevmişim...
O son bakışın gelir aklıma boynum bükülür
dizlerim çöker gözümden akan iki damla
yayılıverir tüm dünya ya hayretle bakar herkes
böyle devasa bir aşk mümkün mü diye..
ZAMAN GELİR İNSAN GÜLERKEN AĞLARMIŞ.
GÖZ YAŞLARI SEL OLUR,KALBİNE AKARMIŞ.
KAHAKAHA BİR MASKE DERLER BİLİRMİSİN.
İNSAN SEVDİĞİNDE AYRILINCA BU MASKEYİ TAKARMIŞ...
Dostlukları bitmez sanırdım.
Yanıldım.
Bütün dostluklar tatlı başlar tatlı biter derlerdi.
İnandım.
Neden böyle oldu bu son
İnsanları demek ki tanımadım.
İnsanlar doğuştan temiz doğardı.
Buydu benim felsefem,
Nerden bilirdim.
Daha sonra kirleneceğini
Tüm UMUTLARIN.
Karanlıklara Köle Olur
Kaybolursun
Hüzün Bulutları Kaplar
Koskocaman Dünyanı
Kaçmak ister ama Kaçamazsın
Ağlamak ister ama Susarsın
Sonu Yoktur
Yalnızlığın..
(Yanlış yazılan kelimeler düzeltilmiştir..)-Dilemma