yoksun
belki de hiç olmadın
sadece bir sanrıydın
gece penceremden odama üşüşen
ben karanlıklarda sevdim en çok seni
en çok o zaman gülümserdi masken
gözlerin güneşim olur
ısıtırdı alaskalarımı
sözlerin beyaz bir gül
kalbim huzurlu bir gönül
bir gün bu gri kent
yasa boyandı
o zaman anladım
sen ...