Haberİn Var Mi?

[DiLeMmA]

Hangimiz daha fazla tutundu o sonu kırılıp düşmek olan uçurumun kenarında yeşermiş yapayalnız dala?
Sen korkularınla yüzleşmekten korkup kaçarken her gece zavallılığının izlerini taşıyan o kutsal mabedine, ben yapayalnızlığın çelikle dövülmüş kılıcını taşıyan kapkaranlık, dipsiz, acımasız gecelerle boğuştum

Haberin var mı..?

İçime dolan, suskun çocukların bir daha hiç şarkı söylemedikleri şehirlerden akan, adına ihanet dedikleri kirli sulardı. Hiçbir sevdaya dahil edilemeyecek kadar kendine yabancı bir yüreğin uğruna kirlettim içimi ve dönüp arkama bakmadım bile. Sen mutluluklarının yalancı yanlarına kapılıp, yalancı gülümsemelerle, aşkı hiç haketmeyen silik yüzlere anlamsızca gülümserken, ben bütün evrende ruhunu aşka adamış bir sürü yüreğin mutsuzluğunun suçunu aldım üstüme; sonsuza kadar acı çekeceğimi bilerek oysa. Gecenin içinde kollarıma teslim ettiğin sahte masumluğunu, kendime ihanet ederek her avucuma alışımda. Aşka inanan bütün ruhların lanetini işledim utanarak bütün sevgilerden. Ben senin için inandığım herşeye ihanet ettiğimi bilerek sattım ruhumu karanlığa..

Haberin var mı..?

Hangimiz gözyaşlarıyla örülü duvarların arasında, yeni hasretlere uyanmak için bekledi sabahı? Sen her sabah yeni bir yüz takıp kalabalıklara karışarak unuturken acınası yalnızlığını, ben yalnızlığın içine karışıp tükettim uzaklardan gelen en son umut kırıntılarını. Uçurumlarımın başında durup yanlış bir bedeni seçmenin pişmanlığında bile yeniden bir şans vermeyi denedin mi sen hayata? Aşka yeniden soluksuz koşmayı denedin mi?
Onca acının içinde umut tohumlarını yeniden çaresizce etrafa dağıtmanın, onları sırdaş toprağın üstüne uzanıp izlemenin, küçücük bir filizin usulca içine bıraktığı umut parçasının güzelliğinden...

Haberin var mı..?

Var mıydı? Ben hiçbir zaman inanmayacağım buna. Hiçbir zaman sahte ruhunun tamamen değişeceğine... Gerçek umutların birgün yanıbaşında görüneceğine... Senin dünya üzerindeki milyonlarca güzel şeyin benden sonra gerçekten hiçbirzaman hayatında olmayacağından haberin var mı?

Sen aşka ihanet ettin.
Haberin Var mı?

[DiLeMmA]

Haberin var mı?
Karanlığın içindeki yas seni boğar mı?
Şafağı, hiç doğmayacakmışcasına güneşi;
Bekledin mi hiç?
Sen batmalara alışmışsın gönlüm,
Dev dalgalar olmuş,
Kendi suyunda boğulmuşsun.
Haberin var mı?
Yaşamak için didinen,
Her inadına sevişinde yenilen,
Zalim ellerden son suyunu içmiş,
Güne gün solan; eriyen,
Yüreği taş kesmiş,
Yaşamadan maziye gömülen bedenlerden...
İşte yine battı güneşim, yine batacak.
Yaşanmadan yıllarım, yine hüsran olacak.
Yine bir gidiş, yine bekleyiş.
Bilirim bu yürek yine yapayalnız kalacak...
Bir yıldız daha kaydı,
Haberin var mı?..

[IcEman]

haberin var mı ...


Ben bir yalan deryasında, derde battım; sen gelmedin!
Ak kalmanın telaşında, serden geçtim; el vermedin!
Her zaman değilse bile, insan arıyorsun bazen; umut bulmak istiyorsun sıcak bir gülümsemede; gözlerine bakarak, �Ben buradayım� desin biri...
Söylemedin!
Güzel olan ne varsa; çiçeğe durmuş ağaç, kumsala yanaşan deniz, karanlığa yanan yıldız; bakmaya doyamadığım, asla sıkılmadığım manzaraydın benim için...
Görünmedin!
Uzun bir yolculuğun ortasında, seni, kendi dünyasına çağıran güzel bir kitap; yağmur sonraları kokan toprak gibiydin; hem en büyük maceram, hem en büyük sevincim...
Nicedir güldürmedin!
Şimdi, ne bir heyecan içimde, ne küçücük bir sevinç!
Günler haftaları, haftalar ayları buldu...
Dönmedin!

Kaybedecek hiçbir şey bırakmadı yokluğun!...
...

Sen bilmezsin; kayarken, neden iz bırakır yıldızlar...
Bilmezsin; kızmak anlamsız; susmak sıradanlıktır.
Ve yalnızdır çığlıklar...
Ben kaymaya çok yaklaşmış, sönmek üzere bir yıldızım.
Tırnaklarımı, gökyüzüne geçirmişim.
Kaymak değil endişem; sadece, iz bırakmak istiyorum geçerken...

Sen bilmezsin; neden, doğarken de batarken de kızıldır güneş...
Bilmezsin; ateşe düştüğünde, yine, ateştir sarıldığın...
Ve küllerin altındadır aradığın...
Ben yüreği hep yangında, yanıtsız bir soruyum.
Ne sancısız doğarım, ne sancısız ölürüm.
Yok olmak değil endişem; sadece, var olmak istiyorum ölmeden!

Ve sen, canıma kastettin giderken!
Hep kolladın kendini; hiç olmadı yaraların...
Ne ateşi hissettin, ne yanmayı öğrendin.
Güzel olması gerekiyordu her şeyin...
En ufak bir aksilikte vazgeçtin, direnmedin!
Neden, acısız olmaz hayat;
Mutluluğun içine neden saklanır kederler; bilmedin!

Dertlerin cümlesini buyur etse de yokluğun !
..
Kalemimde mürekkep, yüreğimde ateşle,
Hala buradayım...

[DiLeMmA]

haberin var mı ...


Ben bir yalan deryasında, derde battım; sen gelmedin!
Ak kalmanın telaşında, serden geçtim; el vermedin!

cok güzel yaa

[DiLeMmA]

Akşamla bak yine gül rengi buhurdan
Bin bir hülyaya açık penceremin camında.
Sükut örüp bu sıcak sonbahar akşamında
Bir alem doğdu yine giden günün ardından.

Sardı o her akşamki sessizlik yokuşları,
Bir alem doğdu yine giden günle beraber;
Geldi medar ellerinden beklediğim haber
"Başcıvıltıya canevimin kuşları."

Gördüm giden günün ardından sulara dalan
Gözlerin yeni bir dünyaya açıldığını,
Bir ustuva? alemine yaklaşıldığını,
Bu akşam kuşlarının ufuktan koptuğu an.

Kuruldu bir alem her günkü dünyamdan uzak,
Kaybolduğum düşünceye ve kendime yakın.
Kuşlar.. dizi dizi kuşlar.. kuşlar akın akın..
Rüyam benden bu akşam ve ben rüyamdan uzak...


Orhan Veli Kanık |

[ilmurat]

Her zaman değilse bile, insan arıyorsun bazen; umut bulmak istiyorsun sıcak bir gülümsemede; gözlerine bakarak, �Ben buradayım� desin biri...

ellerine sağlık

[IcEman]

Haberin var mı ??....


Kızamıyorum ki sana...
Senden uzak olduğum zamanlarda bi boşluk olduğunu anlıyorum hayatımda... belki bi nefessin benim için... içime çekmeye doyamadığım...

Sensiz buraların hiç tadı yok...
Sen gittikten sonra soldu bütün güzel kokan çiçeklerim..
Renk renk açan papatyalarım...
Boynu bükük kaldı sen giderken.
Açmadı bir daha...

Belki gelişinle yeşerecek tüm ağaçlar, renk renk açacak gonca güller...

Baharı getirecek gönlüme...
Yaşam sevinci getirecek gülüşün...
Tekrar atmaya başlayacak pas tutmuş kalbim...

Sensizlik acıtıyor canımı galiba...
Gelmeyeceğini bile bile bir umutla bekliyorum...
Bir daha asla geri dönüşünün olmadığını, belkide eski sevginin olmayacağını bildiğimdendir...

Ne çare ki her şeyi bile bile atamıyorum seni kalbimden...

Hadi gel......
Son kez..
Bekliyorum...

[DiLeMmA]

Daha uyanmamalıydık masallardan.Ne zaman bitti o eşsiz ormanlar, yollar? ne zaman ayrıldı yolları şehzade ile ipek kızın? ve ne zaman vazgeçti yakışıklı prens yüzyıl uyuyan güzeli uyandırmaktan? Ne zaman yoruldu aladdin lambasını ovmaktan? iyilik perileri, sevimli cinler şimdi neredeler? Daha uyanmamalıydık...Masallar hep o renkte ve aynı inandırıcılıkta kalmalıydı kalbimizde.Bir şey oldu, bir yerlerde.Büyüdük mü küstük mü birşeylere ne; inanmaz olduk masallara.Dinlemez olduk ve anlatmadık bir daha.Belki anlatılacak masalımız kalmadı, çabuk yordu hayat bizi.Oysa ne güzeldi küllerinden yeniden doğan Anka kuşu, Kaf dağının ardındaki o gizemli ülke, lal bir oba uşağı ile güzeller güzeli bey kızının başkaldıran sevdası.Nasıl özlüyoruz geçmişi...Neden özler ki insan? Hele birde mutsuz bir çocuksanız...Çocuktuk çünkü.İnanıyorduk.Köprüler geçmemiş, aldatmamış, aldatılmamış, bedeller ödememiş, ayrılık ve hasret mektupları okumamıştık.Ve dizlerimizi kanatmamıştı henüz hayat.İnanıyorduk, duruyduk, saftık, çocuktuk.Şimdi anlatacak bir masalımız bile yok, bir köşesine sığınacak...

[IcEman]

Bir tek senin görebileceğin bir yerden
Sana gülümsüyorum
Onların duydukları kahkaham değil
Aşkı tarifi gerekirse
Sana anlatayım
Aşk ne biliyor musun?
Benim sana yaşadığım
Senin durmadan üstüne bastığın..



haberin var mı ! ....

[MaRFa]

ikimiz için bir dilek tuttum
ama senin hiç Haberin olmadi...