Okyanus

[vişne]

Okyanus tekin olmaz, yaptıklarından sorumlu tutulmaz
Yalnızlığa benzer biraz
Zamanın ilerlediği fikri onunla bağdaşmaz…

Yine geldi çattı göç zamanı.Göç edenlerin ordusuna katılma zamanı…

“Adres neydi?” sorusuna cevap bulamayacağım ilk başta .Yeni bir eve, yeni odalara, yeni seslere alışmam gerekecek bir süre.Dekor değişecek ,iki şey yanımda kalacak . Üstündeki soluk etiketlere yenisini ekleyeceğim çantam ve ben. Adres defterim bile aynı olmayacak. Yeni yüzler, yeni sorumluluklar yükleyecek. Eğretilikler geçip yerlisi olduğumda yine yön bulup savrulacağım başka şehirlere. Kum saati gibi tepe taklak olacağım…ve boşluk olacak ismim yine.

Burnumu otobüs camına dayayıp dalıyorum
Dalıyor bir balık en derine
Dayanıyor okyanusun gücüne
Derin bir nefeslik balık oluyorum dalgaların içinde…

Yürüyorum sessizce.Yolları, kaldırımları, sigaramı alacağım bakkalı, çırağı yazıyorum akıl defterime. Ben yokken arayacaklara yerimi söyleyenim yok. İlk fırsatta yokluğumda odayı dolduracak donuk sesli telesekreter almalıyım.

Yalnızım, yalnızsın, yalnız. Ne yaparsam yapayım üçüncü tekil şahıs olacağım.

Benimle birlikte, bana yoldaş gezginler arıyorum.Boş bakışları yakalamaya çalışıyorum. Boşluğu doldurabilecek bakışları arıyorum kendimde.İçimdekileri ifade edemiyorum . Bu korkuyla düşüncelerin okunabileceği bir meziyete sahip olmayı diliyorum. Dilim pranga oluyor düşüncelerime . Birazcık yaşam, yitirdiğim, özlediğim, insan gibi yaşayabilme umudum görünsün, bilinsin istiyorum.


Dalgaların içinden çıkardılar leşimi
Derinde, dans eden yosunların arasından
Belki aradığım huzur vardı orada, hatırlayamıyorum
Dalgalara bıraktım kendimi
Bir hayali,okyanustaki bir damla kadar yitik, küçük bir ruhu çıkardılar sudan..

Güneşin ve denizin birbirinde kayboluşunu düşünerek yürüyorum.Geride bıraktığım, yerçekiminin varlığını unutturan gülümsemeler düşüyor aklıma. Aşk düşüyor yüreğime. Ellerim kağıtlar üzerinde dolaşıyor; eski mektuplar, fotoğraflar… O şimdi kentinin sokaklarında yürüyor.Rüzgarlı saçları, rüzgarlı bakışlarıyla bildiğim güzelliğiyle işine gidiyor. Yürüyor sevdikleriyle, günün telaşıyla farkına varmıyor alnına düşen bir tutamın. Ben o dokunuşta kalıyorum.İsmim değişiyor,alına düşen bir buse oluyor .

Dokunacak kadar yakın ve yıllarca uzakta…

Keşke’lerim düşüyor aklıma.Uzun uzun sana baktığımda kızışın şimdi sinirlendiriyor beni. Yetmediğini görüyorum buralarda. Yudum yudum, içime çeker gibi doymalıydı halbuki gözlerim.

Yosunları bırakıp ellerimi getirdim sana
saçlarının arasında dolaşsınlar diye.
Biraz geçmiş bir anıyım,
biraz solgun, soğuğum; biraz önce sulardan çıkarıldım.

Uyuyamıyorum. İçimdeki çirkin, kötü ne varsa siniyor üstüme.Ağır geliyor, ağırlaşıyorum. Bir odun yığınında gibi yanıyorum.

Yakılıyorum.Orada kendimden yakınıyorum. Yakarıyorum.

İkinci gözler yaratıyorum beynimde. Penceremin izin verip de gösterdiği evlerde kurulmuş masalara annemin gözüyle bakıyorum.Çiçekli örtünün yerine danteller koyuyorum onun gibi. Kahvede “haydi kemik” diye zar atanları izliyorum .“Böyle mi oynanır bu” diye sızlanıyorum babam gibi. Aynada izliyorum kendimi , kah dokunuyorum yüzüme sevgililerim gibi.

Sessiz, yalnız maviyim ben
İsmim okyanus
Öncesiz, sonrasız
Dünsüz, yarınsız.
Şimdiye, şu ana ait
Geleceği belirsiz
Yalnızlığıma benzer biraz
Yer ve zaman benimle bağdaşmaz….




Okyanusum ben
Kimi zaman sakin
Ya da ölümüne
Hırçın, hoyrat…..

20.01.2005
vişne

[MARTI]

Tüm ictenligimle yüregine saglik.

O kadar kifayetsiz olmus ki yüregimin yillara akiskan sizini hissettim..