BU BENİM EN SEWDA HALİM
öyle bir yerdeyim ki
neye hasret kaldığımı unutuyorum bazen
neye canım sıkılmıştı
neye kızmıştım
uyuyor muydum
uyanmış mıydım
garip bir duyguya tutsak olmuş durumdayım
bu benim en sewda halim
bu benim sensiz halim
bu benim adam halim
olur böyle... olur...
defalarca 'kalem' demek gibi
yada başka bir kelimeyi ardı ardına sıralamak gibi
anlamını yitirir ya bir süre sonra
ağzında gewelediğinin ne olduğunu unutur, şuursuz hissedersin ya kendini...
artık şarkıları hissetmiyorum
söylemiyorum
cılız bir ıslık sadece, ki onu ben bile duymuyorum...
kimsenin duyması da gerekmiyor zaten
biri beni anlasın istemiyorum
biri halimi hissetse tedirgin oluyorum
hep kaçıyorum, öfkeleniyorum, aptallaşıyorum, susuyorum...
öfkemle, aptallığımla, susarak kaçıyorum
bir şey anlatmıyorum
kime ne anlatmalı
susmalı...
acıyı örtmeli
kimsenin üstüne salmıyorum acımı
kim benden daha çok acır ki
sana anlatamadıktan sonra
sana söyleyemedikten sonra
neye yarar
neye yarar şuna buna anlatmak
bitti diyorum bitecek...
bu sessiz çığlıklar dinecek...
hepsi bitecek...
sokaklara çıkıp uzaklara gideceğim biraz
bugün yaşıyorum
yarın da yaşarsam daha güzel olacak
kendime kızmayacağım artık
wazgeçtim...
yorgunum, bitiğim
şimdi uyumalıyım
garip bir duyguya tutsak olmuş durumdayım
bu benim sewda halim
bu benim sensiz halim
bu benim adam halim
olur böyle... olur...
defalarca kalem demek gibi...!!!