Ben eskiden bir plağa can veren hayattım
Şimdi bir vcdye cd olacak kadar bile değerim yok
Belkide yaşantımın tekrarlarından oluşan çiziklerimden kaynaklanıyordur değer düşüklüğüm
Belkide üzerine tuz bastığım halde hala kurumamış yaralarımın bıraktığı bir yazgıdır bana
Belkide bir kader törpüsüdür
Doymam için atılmış bir sevgi kırıntısıdır
Yada sadece tek bir bakışından umutlandığım
Kendi kendime gelin güvey oynayıpta
Gerçekrei anlamamak için sarfetmediklerimdendir hıçkırışlarım
Hep doğan güneşin batışına nispeten kıskandıran o ışığından umutlanıyorum
O ışığın can verici yanını alıyorum
Aklıma yön veriyorum seni özlemesi için
Kalbime baskı yapıyor seni unutması için
Ruhumu besliyorum seni sevmesi için
Hayatımı yolluyorum değerimi anlaman için...
Sevdiğini anlaman için gereklimiydi bunlar
Bana acı verecek kadar iğneleyimiydi iyiliklerin
Kötülüklerinin ve yalanlarının arasında kaybolacak kadar ufak mıydı
Oysa ki olmayacak duaya amin diyecek kadar büyüktü umutlarım
Kalbim seni unutsana
Ellerim onu parçalayacak kadar asildi
Gözüme batmasından değil sevdamın
Sadece koynumda beslediğim umutlarımın yılanlaşmasındandır kaçışlarım
Sırf sen yoksun diye idi bu ağlayışlarım
emrah ateş
[b]Bütün renkler aynı hızda kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler...[/b]
teşekkürler fanta ve tebrikler olsun Emrah Ateşe
geçekten hayatın içinden kopup gelen manidar satırlar. İzdüşümlerin yansımalarını hiçleyecek kadar samimi bir yürek ve sevdalara mil çekmiş gözlere kasıtlı bir duyarsama...
teşekkürler ve tebrikler
yaptığın bu nacize yorumun için çok teşekkür ederim sevdazan abim bir kendini şair sanan bir yürek için verilecek en şairce cevabı verdin, hislerine sağlık
[b]Bütün renkler aynı hızda kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler...[/b]