Bir Yok Oluşun Öyküsü

[Glfm]

Bir Yok Oluşun Öyküsü Ölüyorum yanlışlığımdan Bu beden bana ait değil sanki Dışardan bakıyorum hayatıma Ölüyorum ölü gecenin soğuk yalnızlığında Kayıp nefesim ölü ruhları sürüklüyor Ait oldukları yere, Bense hep olduğum yerde Aynı yitiklik duygusuyla besleniyorum her seferinde Bir şikayet bir ağıt bir acı bir haykırış Bu kadar uzağımda hayat Bu kadar yakınımda sonsuzluk Bir yırtsam şu bedeni,karışsam sulara Sensizlik,Bensizlik,Hiçsizlik evreninde kaybolsam Aynı yitiklik duygusuyla dönse yine başım, Dönse düzen,dönse,hiç umrumda olmasa... Alıntıdır.