Duygularımı,duygularınla savaştırdım anlamsızca
Gözlerindeki pırıltıyı söndürdüm acımasızca
Sevgi dolu kelimelerini anlamsızlaştırdım tüm karanlığımla
İçindeki ateşi,buza çevirdim soğukluğumla
Seni kaybettim,anlamı olmayan darağaçlarında
Yorgun vücuduma ayak uydurdum yalnız düşüncelerimle
Gözlerime hapsettim duygularımı yarım yamalak
Seni hissetmeye çalıştım tüm içtenliğimle bedenimde
Yüreğimi zorladım tüm imkansızlıklara karşı
Beni kaybettim,anlamı olmayan darağaçlarında
Anlamları,anlamsızlaştırdık geçen yıllarda
Yıprattık günler boyunca içimizdeki heyecanı
Alışkanlıklarımızı kazanmaya başladık tekrardan birlikte
Aşk dolu cümlelerimiz kısırlaştı zamanla
Bizi kaybettim,anlamı olmayan darağaçlarında
Başkaları gitmiş olur, gidince;
Bir sen yakınsın, uzakta kalınca..
belkilerdir çoğu zaman insanı doruklara ulaştıran diyorsun ya hayat bende
belkilerden ibaret diye
o belkiler seni mutluluğada götürebilir sen bardağa son damlayı hiçbir zman
düşürme ama bardağıda kırma nede olsa o bardakdaki belkide senin
hayatındır
hayat işte sen düşünme düşünmek ne kazandırırki insanan çoğu kez yanlış bir
adım değilmidir düşünmenin sonucu boşver sen belkide mutlusun
bak bir belki daha dedim
diyorum ya hayat zaten herkesde belki lerden ibaret
sadeece sende değil
mutlu güneş senin yanında olsun
kendine iyi bak ve düşünme pervasız hayatı sen sadece yaşa ve poliannacılık
yap bişey kaybetmezsin
hoşçakal
gökkuşağının 7 rengi senin yanında olsun
Başkaları gitmiş olur, gidince;
Bir sen yakınsın, uzakta kalınca..
Yağmurda koşturan çocuklar gibi,
Çığlık atıp koştursan bana,
Sevgimi anlatabileceğim,
En güzel, an canlı renklerden ,
Gökkuşağını oluştursam sana...
Hasta yatağımdan uzansam,
Elimi tutup, öpsen beni.
Belki yaşamaya çalışırım,
Senin gibi...
Gökkuşağı ile sararım seni.
Anlatırım herkese,
Seni nasıl sevdiğimi.