Yalnızca ismindi varımda yoğumda,
Bir onur savaşıydın sen nazarımda,
Tek güven verenken hayat yolunda,
Dal olup kırılmasan ne kaybederdin...?
Mutluluğa söz kesmiş o vaatleri,
Ruhuma kök salmış aşkı sevgiyi,
Bir heves uğruna onca seneyi,
Maziye kattırmasan ne kaybederdin...?
Geceme ışık gönlüme dost o yıldızları,
Yokluğunla üşüten kış ayazını,
Denize yakamoz saçan mavi semayı,
Bukadar karartmasan ne kaybederdin...?
Yaz gelecek beklerken kışı getirdin,
Ben mutluluk ekmişken keder biçtirdin,
Bitirdin ensonunda beni bitirdin,
İsyankar ettirmesen ne kaybederdin...?
Devrilen kadehleri tekrar doldurup,
Geçmeyen saatlerden hesap sordurup,
Buz tutmuş şu gönlüme kilit vurdurup,
Zindanlarda bırakmasan ne kaybederdin...?
Sevda adına yazılmış onca kitabı,
O tertemiz aşkı o ak sayfayı,
Sevgine şahit tuttuğun gökkuşağını,
Böyle utandırmasan ne kaybederdin...?
Her nefes alışta bin ah ettirip,
Yaşam ölüm arası gidip getirip,
Böyle yaşamaktansa ömrü bitirip,
Canımdan geçtirmesen ne kaybederdin...?